W czasie zajęć Metodą Dobrego Startu (MDS) prof. Marty Bogdanowicz dzieci kształcą jednocześnie funkcje wzrokowe, słuchowe, dotykowo- -kinestetyczne i motoryczne. Ćwiczenia prowadzą do współdziałania tych funkcji, czyli do rozwoju integracji percepcyjno-motorycznej, co jest głównym celem pracy tą metodą.
Dowiedz się czym jest Metoda Dobrego Startu.
CO SPRZYJA OSIĄGANIU PRZEZ DZIECI POSTĘPÓW?
Osoba, która chce skutecznie wykorzystywać MDS, powinna bardzo dobrze znać strukturę zajęć, która jest stała, oraz jasno uświadamiać sobie, czemu służą poszczególne typy ćwiczeń. Zajęcia należy prowadzić systematycznie, czyli 1–2 razy w tygodniu. Czas ich trwania powinien być dostosowany przede wszystkim do możliwości dzieci. Metoda Dobrego Startu może być świetnym narzędziem kształtującym funkcje wzrokowe i słuchowe.
STRUKTURA ZAJĘĆ
I Zajęcia wprowadzające
1. Przywitanie
Prowadzący zwraca się po imieniu do każdego dziecka, witając je np. rymowanką lub po imieniu. Przywitanie można połączyć z uściskiem dłoni lub innym gestem. W kilkuosobowej grupie dobrze sprawdza się znana w całej Polsce piosenka „Witaj, Elu, jak się masz?”, napisana przez Martę Bogdanowicz, a śpiewana na melodię „Panie Janie”. W kilkunastoosobowych oraz większych grupach lepsze są takie sposoby powitania, które zajmują mniej czasu. Wystarczy wręcz kilka sekund skupienia uwagi na dziecku, aby poczuło się zauważone przez nauczyciela i ważne ‒ a o to właśnie chodzi w przywitaniu.
2. Ćwiczenia kształcące orientację w schemacie ciała
Dzieci uczą się wskazywać części ciała, nazywane przez prowadzącego, a następnie samodzielnie je nazywają. Uczą się również wskazywania i nazywania stron ciała. Zwykle rozpoczyna się tę naukę od lewej strony ciała. Warto uświadomić sobie, że umiejętność wskazania np. lewej ręki nie oznacza jeszcze, że dziecko rozumie, co to znaczy lewa strona ciała. Ukształtowanie pojęcia „strona ciała” wymaga wielu dobrze dobranych ćwiczeń.
3. Ćwiczenia kształcące orientację w przestrzeni
Orientacja w przestrzeni ma ścisły związek z orientacją w schemacie ciała. Polecenie „Skręć w prawo” wykona prawidłowo tylko ten, kto bez wahania potrafi wskazać prawą rękę. Dzieci uczą się w zabawie rozumienia i stosowania określeń odnoszących się do położenia i ruchu w przestrzeni: na, nad, pod, w, obok, za, przed, bliżej, najbliżej, bliżej niż, dalej, dalej niż, z lewej strony, na prawo od i wiele innych. Ćwiczenia te wpływają pozytywnie na rozwój kompetencji językowych.
4. Nauka piosenki lub wierszyka oraz ćwiczenia językowe
Dzieci słuchają piosenki lub wierszyka, a następnie odpowiadają na pytania dotyczące ich treści. Nauczyciel dąży do tego, żeby dzieci wzbogacały zasób słów, którymi się posługują, ćwiczyły umiejętność odpowiadania na pytania i formułowania zdań. Ćwiczenia językowe dotyczą także struktury słuchowej wyrazów. Należy ćwiczyć syntezę sylabową, logotomową oraz syntezę mniejszych cząstek wyrazów, do głosek włącznie. Stopniowo wprowadza się również ćwiczenia analizy sylabowej, a następnie fonemowej, doprowadzając do możliwie największej biegłości w tym zakresie. Ćwiczenia syntezy i analizy cząstek wyrazu są niezbędnym przygotowaniem do nauki czytania i pisania. W tej części zajęć dzieci mogą wykonywać również ćwiczenia usprawniające artykulatory.
II Zajęcia właściwe
#arkusze #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #storytelling #szkoła #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 