Do czego służy inteligencja? Scenariusze zajęć dla dzieci

Czym tak naprawdę jest inteligencja i do czego służy?

Inteligencja jest umiejętnością rozpoznawania, rozszyfrowywania, przechowywania, klasyfikowania i przetwarzania różnych informacji. Mówimy o kimś, że jest inteligentny, jeśli potrafi przyswoić i przeanalizować informację, a następnie posłużyć się nią w efektywny sposób. Dodatkowo osoba taka umie korzystać z informacji i jej właściwości w celu rozwiązywania różnych problemów.

Inteligencja jest pojęciem szerokim. Definiuje się ją na wiele sposobów, dotyczy wielu różnych właściwości mentalnych. IQ (iloraz inteligencji) jest konkretną miarą określonych typów zdolności. Według skali IQ opisuje się poziom inteligencji konkretnej osoby w porównaniu z innymi osobami z tej samej grupy. IQ oblicza się za pomocą testu opisującego określoną umiejętność mentalną.

Używamy inteligencji do poruszania się po świecie – nie tylko do rozwiązywania problemów, ale także by mieć ogląd naszego otoczenia, by widzieć całość tego, co dzieje się wokół nas, oraz korzystać z informacji, wyciągać wnioski i dokonywać wyboru. Używamy inteligencji oraz wielu innych funkcji mentalnych i rozwijamy je od najwcześniejszego dzieciństwa. I podoba nam się to: od narodzin nasza uwaga skupia się na rzeczach, które są trochę bardziej skomplikowane, niż nam się w pierwszej chwili wydaje. Podświadomie chcemy zbadać i poznać otoczenie, w którym się znaleźliśmy, wykorzystując do tego jak najwięcej naszych umiejętności. Badamy wrażenia zmysłowe, staramy się zrozumieć otoczenie i opanować je w jak najszerszym zakresie. To podstawa rozwoju i poczucia własnej wartości u każdego człowieka. Kiedy coś umiemy, czujemy się kompetentni i silni. Wówczas możemy iść dalej i spróbować rozwiązać bardziej wymagające zadanie. W ten sposób się uczymy i rozwijamy.

Używanie głowy to nie tylko inteligencja i IQ. Pamięć, kreatywność i poczucie humoru to przykłady innych ważnych umiejętności mentalnych. Myślimy także po to, by zrozumieć innych ludzi i społeczne zależności, by pojąć, jak funkcjonujemy, nauczyć się rozpoznawać własne i cudze emocje i reagować na nie. Inteligencja i inne umiejętności mentalne pomagają nam w relacjach z ludźmi, w rozwiązywaniu konfliktów, pozwalają na bycie osobami świadomymi. Musimy umieć komunikować się, myśleć, negocjować, przekazywać
informacje, zmieniać zdanie i znajdować rozwiązanie w różnych życiowych sytuacjach. Dziecko, które wcześnie opanuje te umiejętności, łatwiej ukształtuje sobie rzeczywisty obraz otaczającego świata, a wiedza, perspektywa i jasność umysłu pomogą mu w osiągnięciu samoświadomości, zarówno fizycznej, jak i psychicznej.

W pewnym stopniu inteligencja jest dziedziczna, ale warunki zewnętrzne odgrywają olbrzymią rolę w jej rozwijaniu. Między innymi otrzymywanie błędnych informacji, brak stymulacji czy niewłaściwe odżywianie potrafią hamować lub ograniczać rozwój funkcji mózgowych. Dzieci są uzależnione od środowiska rodziców i innych dorosłych oraz od wyborów czynionych przez starszych. Intelektualny rozwój dzieci jest wynikiem ich własnych wyborów, ale jest też zależny od tego, do jakiego działania zachęca je otoczenie i jak dużą pomoc otrzymają. Psychiczny rozwój dziecka nie odbywa się samoczynnie. Jako rodzic nie możesz siedzieć z założonymi rękami, myśląc, że rozwój dziecka dokona się bez twojego udziału, ani liczyć na to, że wszystko załatwi szkoła i otoczenie. Oznaczałoby to, że hamujesz psychiczny rozwój swej pociechy.

Wcześniej uważano, że inteligencja i IQ są czynnikami stałymi, na które nie mamy wpływu. Dziś wiemy, że mózg może się zmieniać i że wiele czynników oddziałuje na poziom naszej pracy. Na połączenia w naszym mózgu wpływa zarówno styl życia, jak i zewnętrzne czynniki stymulujące, a mózg jest wspaniale elastyczny i potrafi się przystosować. Przez całe życie możemy zmieniać i poprawiać wydajność naszego mózgu.

Niezwykle ważna jest też wiara we własne dziecko. Według badań uczniowie, którzy słyszą, że czegoś nie opanowali, radzą sobie z nauką dużo gorzej niż ci, w których się wierzy i których się dopinguje. Kiedy jesteśmy przekonani, że coś nam się uda, pracujemy ciężej, żeby osiągnąć cel, wiedząc, że mózg potrafi się zmieniać i rozwijać. Kiedy na przykład nie udaje się nam zrobić czegoś za pierwszym razem, nie myślimy od razu, że jesteśmy „głupi”. Myślimy raczej, że może są jakieś inne sposoby, inne drogi do osiągnięcia sukcesu, o których jeszcze nie wiemy, albo że z częścią danej sytuacji zdołamy poradzić sobie samodzielnie, a do wykonania reszty musimy poprosić kogoś o pomoc. Wówczas cały proces staje się fascynującą kształcącą podróżą. A kiedy już zrozumiemy, że możemy zrobić bardzo dużo, by poprawić nasze umiejętności mentalne, to od razu o wiele chętniej podejmujemy kolejne próby.

Rozwiąż rebus

2. Czy domyślasz się, jak wygląda następna figura w tym ciągu?

3. O co tutaj chodzi?

Oto kilka zdań, w których nie podano całych wyrazów. Musisz zgadnąć, o co mi chodzi, mając
tylko skróty. Przykład: „1 l m w k” to „1 litr mleka w kartonie”.
Możliwe, że znajdziesz jakieś inne rozwiązania niż te proponowane przeze mnie – możesz
być z siebie dumny: dobra robota!

a) 7 d w t
b) 52 k w t
c) 24 g n d
d) 2 b w p b
e) 4 k w s
f) 30 d w l
g) 60 s n m
h) 5 p u k s
i) 100 l w s
j) 365 d w r

4. Znajdź pięć błędnych elementów na rysunkach

5. Lustrzane odbicie

6. Przenieś zapałki

Rozwiązania:

Rozwiązanie „Rebus”: Słońce.
Rozwiązanie „Figura”: „6. Szóstka w zegarku elektronicznym nie ma dolnej linii, toteż wygląda jak „h”. Figury z zadaniu to cyfry od 1 do 6 zapisane bez górnych i dolnych linii.
Rozwiązanie „Słowa”: a) 7 dni w tygodniu, b) 52 karty w talii, c) 24 godziny na dobę, d) 2 bliźniąt w parze bliźniąt, e) 4 koła w samochodzie, f) 30 dni w listopadzie, g) 60 sekund na minutę, h) 5 palców u każdej stopy, i) 100 lat w stuleciu, j) 365 dni w roku.
Rozwiązanie „Błędy”: Kot ma płetwy, na zegarze jest 13 zamiast 12, rower ma kwadratowe koło, na jabłoni rośnie ananas, w jednym oknie firanki wiszą poziomo.
Rozwiązanie „Lustrzane odbicie”: D. Wskazówka: Przetestuj w lustrze!
Rozwiązanie „Gwiazda”