Letnie scenariusze scenariusze zajęć dla przedszkolaków
1. Rozwiązywanie zagadek językowych Ogrodowe zagadki. Dziecko odgaduje nazwę owocu lub warzywa.
Ma piękny zielony mundurek,
poznajecie go, to…(ogórek)
Okrągłe są i soczyste,
mają czerwone kolory,
można z niej zrobić zupę,
pyszne są ……(pomidory).
Są słodkie, rosną na krzaczku,
lubią je wszystkie dziewczyny.
Na przeziębienie zdrowy z nich soczek
więc biegnij zrywać… (maliny).
Małe czerwone kuleczki,
o ich słodyczy można śpiewać pieśni.
Dziewczyny robią z nich kolczyki,
A ja uwielbiam smak… (czereśnie).
Mała, soczysta, a jakże krzepka,
na kanapce, pyszna to… (rzodkiewka).
Wie to mama, wie to tata,
Bardzo zdrowa jest… (sałata).
Zrób z nich koktajl dla ochłody,
pyszne są z nich także lody,
bardzo zdrowe są… (jagody).
2. Zabawa grafomotoryczna Lato w sadzie i w ogrodzie.
Dziecko ogląda obrazek przedstawiający ogród latem. Wymienia znajdujące się na nim elementy, opisuje na podstawie własnych doświadczeń i spostrzeżeń, jak powinien wyglądać ogród, co i kogo można w nim spotkać, jakie warzywa i owoce zbiera się latem w ogrodzie. Następnie wykonuje ćwiczenie grafomotoryczne.
3. Zabawa dydaktyczna Smaki lata
W koszyczku są różne warzywa i owoce np. sałata, rzodkiewka, pomidor, ogórek, agrest, jagody, truskawki, czereśnie, porzeczki. Zawartość koszyczka zasłonięta. Rodzic recytuje wiersz z poniedziałku Czerwiec idzie w parze z latem – M. Ledwoń. Osoba prowadząca zawiązuje dziecku oczy. Za pomocą dotyku rozpoznaje dar lata. Jeżeli ma trudność z rozpoznaniem, można podpowiedzieć określając kolor lub zastosowanie danego owocu lub warzywa. Na koniec można zapytać czy wszystkie warzywa i owoce są dostępne w tym samym czasie. Dzielenie nazw owoców i warzyw na sylaby i głoski.
Czerwiec idzie w parze z latem – M. Ledwoń
Stąpa lato zagubione
po lasach, po łąkach.
Nie wie, w którą ma pójść stronę,
bez przerwy się błąka.
Wtem je spotkał czerwiec krasny
I woła do niego:
– „Razem pójdźmy, w ten dzień jasny
lato, mój kolego!”
Trala la, trala la- idziesz ty, idę ja!
Trala la, trala la-idziesz ty, idę ja!
4. Zabawa edukacyjna z kartą pracy Do czego są nam potrzebne dary lata?
Dziecko opisuje wygląd kanapek i wskazuje warzywa, które zostały wykorzystane do ich przygotowania, odgaduje też nazwę soku na podstawie owocu, z którego został wykonany, i podaje nazwę owocu, z którego mógł być wykonany dany sok (na podstawie koloru soku w szklance).
5. Zajęcie kulinarne: przygotowanie kanapek na podwieczorek bądź soku.
6. Co z ogrodu czy sadu? (fragment) Teatrzyk (sylweta zajączka i krasnala Hałabały, owoce i warzywa lub sylwety z liczmanów).
Hałabała: Witaj zajączku! Co niesiesz w koszyku?
Zając: Witaj krasnalu! Niosę same smakołyki: marchew, kapustę, kalafior a nawet ziemniaki.
H. A co tam można jeszcze znaleźć?
Z: Różne warzywa – pietruszkę, buraczki, pora, selera…
H: A jabłuszka?
Z: Oj krasnalu, krasnalu! Jabłuszka nie są warzywami i rosną w sadzie!
H: W sadzie? A co to takiego sad…?
Z: To takie miejsce, gdzie rosną grusze, jabłonie, wiśnie, śliwy, a na nich pyszne owoce, mniam, mniam.
H:A po co Ci tyle owoców w tym koszu?
Z: Dzieci! Pomóżcie! Zobaczcie czy to są owoce (Dziecko odpowiada, że są to warzywa)
Krasnalu wracam ogrodu i niosę warzywa. Nawet dzieci wiedzą, że w ogrodzie rosną warzywa.
H: Już wiem, a w sadzie owoce!
Z: Tak, dobrze.
Pytania:
Kto występował w przedstawieniu?
Co niósł w koszyku zajączek?
7. Przeliczanie: Ile miał w koszyku Zajączek warzyw, owoców. Czego było więcej owoców, czy warzyw ? O ile? Tworzenie zbiorów.
Owoce lata to samo zdrowie!
1. Zabawa rzutna Owocowe kolory.
Rodzic rzuca do dziecka piłkę, podając nazwę koloru. Dziecko ma za zadanie podać nazwę owocu, który ma wymieniona barwę (może to być kolor skórki lub miąższu, a nawet pestek). Gdy dziecko poda prawidłową nazwę, a w razie wątpliwości będzie potrafiło ją logicznie uzasadnić, wtedy rzuca piłkę do rodzica, podając nazwę koloru. Zabawa trwa do wyczerpania. W trakcie zabawy możemy dzielić nazwę podanych owoców i warzyw na sylaby i głoski.
2. Zabawa dydaktyczna Skąd się biorą owoce?
Dziecko próbuje wyjaśnić co to znaczy wyrażenie „owoc ciężkiej pracy”. Wspólne zastanowienie się, czy owoce są efektem czyjejś pracy. Rodzic rysuje na kartce drzewo (bez liści – jak po zimie) i snuje opowieść. Na zakończenie zastanawiają się wspólnie, to wykonał pracę, aby owoce się pojawiły, i czy do innych dziedzin życia tez można odnieść wyrażenie „owoc ciężkiej pracy”. Do opowiadania potrzebne pomoce: szablon drzewa, słońce, sylweta ogrodnika, kwiaty, liście i owoce, sylweta pszczoły)
Owoce – efekt ciężkiej pracy. M.Ledwoń.
Przyszła wiosna. W sadzie stało sobie drzewo. Smutne było, nagie – bo zima ledwo co odeszła. Ale pewnego dnia zza chmurki wyjrzało leniwie słoneczko.
Przywitało się z drzewem i stwierdziło, że pora zabrać się do ciężkiej pracy. Świeciło tak i świeciło, przygrzewało i przygrzewało, coraz mocniej i mocniej, aż we wnętrzu drzewa obudziły się soki. Zaczęły krążyć w pniu, od korzeni aż po czubki gałęzi. Najpierw robiły to bardzo powoli- bo praca ta wcale nie była łatwa, ale kiedy nabrały wprawy, robiły to coraz szybciej i szybciej…
Kiedy tylko słońce przygrzało, w sadzie pojawił się ogrodnik. Usunął z drzewa wszystkie chore i niepotrzebne gałęzie. Posmarował chore miejsca specjalną maścią, aby żadne szkodniki nie dostały się do wnętrza pnia. W końcu na drzewie zaczęły pojawiać się pierwsze listki i kwiaty. (dziecko układa na koronie drzewa listki i kwiaty). Drzewo bardzo ciężko pracowało, żeby wytworzyć zalążki listków i pączki z kwiatami. Niestety, nie może jeszcze odpocząć. Kwiatki muszą zwabić owady, wiec drzewo stara się wyprodukować piękne zapachy. Te aromaty wabią owady, np. pszczoły (sylweta pszczoły). Pszczoły zbierają z kwiatów pyłek. Część chowają do specjalnych kieszonek na tylnych łapkach, ale drugą częścią zapylają kwiaty. Dzięki temu na drzewie będą mogły pojawiać się owoce. (zabieramy z drzewa kwiaty – dziecko układa owoce). Owoce są jak dzieci. Żeby urosły, drzewo musi dostarczyć im jedzenie. Codziennie ciężko pracuje, posyłając owocom składniki niezbędne do wzrostu. A owoce rosną i rosną. Ogrodnik codziennie obserwuje drzewo i jego owoce. Gdy jakiś owoc ma robaczka albo zaczyna się psuć, wtedy ogrodnik usuwa go z drzewa. A gdy przychodzi lato i owoce dojrzewają, wtedy ogrodnik zrywa owoce (zbieramy owoce z drzewa). A z owoców można zrobić dżemy, konfitury, soki i kompoty. Można je dodać do ciasta lub naleśników. Albo po prostu zjeść je na surowo.
A co z drzewem? W końcu może spokojnie odpocząć. Po wydaniu owoców drzewo powoli zrzuca listki (zbieramy z drzewa listki) i przygotowuje się do zimy. Jest czas na pracę i czas na odpoczynek. Przyroda dobrze o tym wie. Najlepiej odpoczywa się pod ciepłą pierzynką, wiec zima zsyła na świat lekki biały puch, pokrywając świat grubą, białą kołderkę…..i uśpione drzewa, i uśpione ule, i senne domki ogrodników.
A co potem? Potem znowu przychodzi wiosna. W sadzie stoi sobie drzewo. Smutne, nagie- bo zima ledwo co odeszła. Ale pewnego dnia zza chmurki wychodzi leniwe słońce. Wita się z drzewem i stwierdza, że pora zabrać się do ciężkiej pracy. I tak dalej, i tak dalej…
Rozmowa. Rodzic prosi, aby dziecko spróbowało opisać na podstawie opowiadania oraz własnych doświadczeń, w jaki sposób powstają owoce. Pytanie – czy owoce rosną wyłącznie na drzewach. Dziecko może spróbować wyjaśnić, dlaczego rośliny dają owoce, po co ludzie je zjadają i dlaczego są one takie ważne dla naszego zdrowia.
3. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość Owocowe kosze.
Dziecko wymienia znane sobie owoce, zastanawia się kiedy pojawiają się poszczególne owoce. Swoje wypowiedzi uzasadnia np. truskawki zbiera się na początku lata, a śliwki bliżej jesieni. Następnie porównuje dwa obrazki i dorysowuje brakujące elementy oraz przelicza dorysowane owoce i podaje ich liczbę.
4. Zabawa rzutna Niedaleko pada jabłko.
Na podłodze ułożyć krążek bądź szarfę lub pojemnik. Z gazety zrobić jabłko (kulkę). Rzuty do celu.
5. Zabawa kulinarna Zdrowie na patyku. Dziecko myje owoce, próbują samodzielnie usunąć pestki z owoców. Dziecko za pomocą wykałaczki próbuje wykonać owocowy koreczek.
(Rodzic instruuje o zasadach bezpiecznego wykorzystania wykałaczek). Gotowe koreczki można umieścić w podstawce z przekrojonej na pół pomarańczy i po sprzątnięciu stanowiska pracy – degustacja.
6. Zabawa utrwalająca wiedzę o owocach. To łatwe, to pestka!
Na kartce położyć kilka sztuk nasion owoców (np. nasiona brzoskwini, jabłek, śliwek, wiśni, orzechów, winogron). Dziecko próbuje odgadnąć, z jakiego owocu one pochodzą. Gdy wszystkie pestki uda się odgadnąć, dziecko może spróbować wyjaśnić, po co są pestki. Z pomocą rodzica dzieli pestki na te, które nadają się do zjedzenia, oraz te, których jeść się nie powinno.
źródło: przedszkolepietrowice.przedszkolna.net
smart-sens.org 