Cele ogólne:


– kształtowanie postawy szacunku dla innych i akceptacji różnorodności,
– kształtowanie umiejętności komunikacji międzykulturowej.

Cele operacyjne: Uczeń:

– wie czym jest kultura ukraińska,
– potrafi wskazać podobieństwa i różnice między kulturą polską i ukraińską,
– szanuje odrębność innych i akceptuje różnice.

Metody: praca grupowa, praca na forum

Środki dydaktyczne: tamburyn, mapa Ukrainy, mapa Polski, kartki niebieskie i żółte, obrazki z flagami i nazwami Polski i Ukrainy, odtwarzacz muzyczny, obrazki ze zdjęciami / rysunkami dzieci w strojach narodowych/etnicznych Polski i Ukrainy, karty z informacjami o danej tradycji ukraińskiej.


1. Rozmowa wprowadzająca na temat kultury ukraińskiej.

2. Zabawa orientacyjno –porządkowa „Przywitaj się po ukraińsku”.
Dzieci spacerują po Sali podczas gdy nauczyciel gra na tamburynie. Podczas przerwy w muzyce dzieci witają się z kolegą stojącym obok wypowiadając powitanie w języku ukraińskim (Pryvit!).

3. Oglądanie mapy Ukrainy.

Wskazanie Kijowszczyzny.
Czytanie i wskazywanie wybranych obwodów (область).
Wyszukanie i uporządkowanie miast, które są największe.

4. „Flaga Ukrainy” – zabawa ruchowa.
Każde dziecko otrzymuje jedną kartkę niebieską lub żółtą. Dzieci maszerują po sali. Na uderzenie w bębenek dobierają się w pary – dziecko z niebieską kartką z dzieckiem z żółtą kartką i tworzą flagę Ukrainy.

5. Taniec Kozaka.

6. Poznanie kultury ukraińskiej. Co nas różni, a co łączy?


Dzielimy uczniów na grupy (tyle, ile tradycji chcemy omówić). Grupy dostają materiały o danym zwyczaju i przygotowują się do krótkiej wypowiedzi. Można zasugerować: stroje, tańce, gwarę, potrawę itp. Każda grupa staje przy mapie Ukrainy i Polski i wskazuje podobieństwa oraz różnice między kulturami.

7. Zakończenie: Co nam daje różnorodność?
Prowadzący zadaje pytania, by podsumować dyskusję o
podobieństwach i różnicach między kulturą polską, a ukraińską.