Daj dziecku rodzynek albo maleńki kawałeczek czekolady. Poproś, aby przez chwilę potrzymało go w ręce. Zachęć do uważnego przyjrzenia się temu przedmiotowi w taki sposób, jakby nigdy wcześniej go nie widziało. Zapytaj, co widzi. Jaki kształt ma ten kawałek pożywienia? Jaka jest jego faktura i kolor?
Byłam bardzo zajęta, więc wzięłam dzieci do baru szybkiej obsługi. Pochłaniały jedzenie w pośpiechu, jak to one. W pewnej chwili mój młodszy syn zaczął podkradać frytki innym. Nie trzeba było długo czekać na reakcję jego starszego brata, który powiedział: „Lepiej uważnie smakuj tę frytkę, bo to ostatnia, którą pozwalam ci wziąć!”. Nie mogłam powstrzymać śmiechu.
matka dzieci biorących udział w programie MindUP

Niech dziecko zamknie oczy i powącha jedzenie. Jakie wspomnienia przywołuje jego zapach? Czy przypomina o ostatniej okazji, przy której dziecko jadło rodzynki lub czekoladę? Następnie niech włoży kęs do ust i potrzyma go na języku. Po chwili zachęć dziecko do rozgryzienia i powolnego przeżucia. Jak smakuje? Jakie wywołuje odczucia? Czy dziecko poczuło gwałtowne wydzielanie śliny, gdy jedzenie leżało na jego języku? Czy miało trudności z zachowaniem skupienia i powstrzymaniem się przed natychmiastowym zjedzeniem smakołyku?

Poproś dziecko, żeby wybrało słowo najlepiej opisujące jego doznania związane z poprzednim ćwiczeniem. Możesz posłużyć się poniższą listą albo stworzyć własną:

gorzki;
ciągnący się;
chrupiący;
owocowy;
słony;
słodki;
obrzydliwy;
pyszny.

Niech dziecko zamknie oczy i powącha jedzenie. Jakie wspomnienia przywołuje jego zapach? Czy przypomina o ostatniej okazji, przy której dziecko jadło rodzynki lub czekoladę? Następnie niech włoży kęs do ust i potrzyma go na języku. Po chwili zachęć dziecko do rozgryzienia i powolnego przeżucia. Jak smakuje? Jakie wywołuje odczucia? Czy dziecko poczuło gwałtowne wydzielanie śliny, gdy jedzenie leżało na jego języku? Czy miało trudności z zachowaniem skupienia i powstrzymaniem się przed natychmiastowym zjedzeniem smakołyku?

Powtarzajcie ćwiczenie, używając różnych artykułów spożywczych. Uczyńcie z tego rodzinną zabawę i praktykujcie uważne smakowanie przy obiedzie. Wybierz jakiś składnik pożywienia, na przykład marchewkę, i poproś wszystkich domowników o zbadanie jego smaku przed zjedzeniem. Jestem pewna, że w mojej rodzinie taka prośba stałaby się punktem wyjścia do świetnej zabawy. Niech każdy opisze swoje odczucia po zjedzeniu marchewki. Czy była słodka czy kwaśna? Czy smakowała tak, jakby zawierała cukier? Innym razem poproś, żeby każdy uważnie posmakował po małym kęsie wszystkich potraw znajdujących się na talerzu, a następnie starannie opisał wszystkie smaki.

Poproś dziecko, żeby sobie wyobraziło, że trzyma w ręce cytrynę i opisało jej wygląd. W następnym kroku niech sobie wyobrazi, że owoc został pokrojony na plasterki. Jak pachnie pokrojona cytryna? Poproś dziecko, żeby sobie wyobraziło, że bierze jeden plasterek do ust. Co się stało, kiedy to zrobiło? Czy poczuło kwaśny smak? Czy jego buzia wykrzywiła się, a nos zmarszczył? Powiedz mu, że choć tylko wyobrażało sobie cytrynę, skrzywiło się na samą myśl o niej. Taka jest siła wyobraźni – potrafi wywoływać fizyczne reakcje!

Czy kiedykolwiek, gdy siedziałeś w biurze albo we własnym salonie zdarzyło ci się poczuć potrzebę zerwania się na równe nogi i energicznego poruszania się? Znam to uczucie bardzo dobrze. Jestem urodzoną tancerką i żyję po to, by się ruszać. Taniec zwiększa moją energię i poczucie szczęścia, rozluźnia mnie i ogólnie ma na mnie cudowny wpływ. Poruszanie się i towarzyszące mu zmęczenie ciała całkowicie odmienia stan mojego umysłu.


Poziom dopaminy (oraz towarzyszące mu uczucie zadowolenia) u dzieci jest najwyższy wtedy, gdy ruszają się, śmieją i współdziałają ze sobą.
dr med. Judy Willis


Ciało człowieka jest ściśle związane z jego umysłem. Ruch ma na nas bardzo pozytywny wpływ. Jednym z jego skutków jest uwalnianie dopaminy – cudownego neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za odczuwanie przyjemności. Aktywność fizyczna stymuluje wszystkie obszary mózgu, przynosząc liczne korzyści, na przykład:

  • poprawa pamięci;
  • złagodzenie stanów depresyjnych;
  • zwiększenie zdolności poznawczych oraz umiejętności rozwiązywania problemów;
  • uwolnienie neuroprzekaźników łagodzących ból fizyczny i cierpienie psychiczne;
  • pobudzenie neurogenezy, czyli tworzenia nowych neuronów w mózgu.


Nie zwlekaj zatem z wyjściem na poranną przebieżkę albo z rozpoczęciem innych ćwiczeń, które lubisz. Poczujesz się lepiej, będziesz mieć więcej energii i lepiej poradzisz sobie ze stresem. Zwiększone poczucie dobrostanu pomaga bronić się przed stresem i zmęczeniem. Zwiększenie samoświadomości jest pierwszym krokiem do zadbania o siebie.

źródło: G. Hawn, W. Holden, 10 MINDFUL MINUTES: Giving Our Children – and Ourselves – the Social and Emotional Skills to Reduce Stress and Anxiety for Healthier, Happier Lives