Scenariusz zajęć przedszkolnych i szkolnych

Cele główne:

• Wprowadzenie dzieci w temat uczucia nieśmiałości.
• Kształtowanie umiejętności rozpoznawania i wyrażania uczucia nieśmiałości.
• Rozwijanie zdolności radzenia sobie z nieśmiałością w zdrowy sposób.
• Kreowanie atmosfery akceptacji i zrozumienia w grupie.

Cele szczegółowe:

• Dziecko rozpoznaje uczucie nieśmiałości.
• Dziecko potrafi wyrazić swoje uczucia nieśmiałości w słowach i gestach.
• Dziecko rozwija umiejętność zrozumienia i radzenia sobie z nieśmiałością.
• Dziecko zdobywa wiedzę na temat sytuacji, które mogą wywołać uczucie nieśmiałości.

Metoda pracy: aktywizująca, słowna, plastyczna

Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.

Środki dydaktyczne:

• Plansza z rysunkiem postaci doświadczającej nieśmiałości.
• Kolorowe kredki, kartki papieru.
• Krótkie opowiadanie o przygodach postaci doświadczającej nieśmiałości.
• Plansza przedstawiająca różne sytuacje wywołujące nieśmiałość.
• Zestaw kartonowych twarzy przedstawiających różne emocje.

Temat: „Rozumienie i radzenie sobie z uczuciem nieśmiałości.”

Wstęp

Wprowadzenie:

Hej dzieciaki! Dziś pogadamy trochę o czymś, co nazywa się „nieśmiałością”. Czy kiedyś zdarzyło się wam poczuć tak, jakbyście chcieli się schować, gdy ktoś obcy patrzył na was czy kiedy trzeba było coś powiedzieć przed całą klasą? To właśnie chodzi o nieśmiałość!

Czym jest nieśmiałość? Nieśmiałość to takie uczucie, które pojawia się wtedy, gdy czujemy się trochę niepewnie albo boimy się zwrócić na siebie uwagę. To normalne uczucie, które może nas dopaść w różnych sytuacjach.

Jak się czujemy, gdy jesteśmy nieśmiali? Kiedy jesteśmy nieśmiali, to nasze serce może zabić troszkę szybciej, a może nam być trochę trudniej mówić. Możemy nawet zacząć się czerwienić albo czuć, jakbyśmy chcieli zniknąć.

Dlaczego czujemy się nieśmiali? To zależy od sytuacji. Czasem nieśmiałość pojawia się, gdy spotykamy nowych ludzi albo kiedy jesteśmy w centrum uwagi. Może to być też wtedy, gdy musimy coś zrobić po raz pierwszy i nie jesteśmy pewni, czy zrobimy to dobrze.

Co robić, gdy jesteśmy nieśmiali? Okej, ważne jest, aby pamiętać, że nieśmiałość to nic złego! Ale jeśli chcemy się trochę rozluźnić, możemy spróbować kilku rzeczy. Możemy zacząć od głębokiego oddechu, który pomaga nam się uspokoić. Albo możemy powiedzieć sobie, że jesteśmy super i damy radę!

Jak pomóc innym, gdy są nieśmiali? Jeśli zauważymy, że ktoś inny jest nieśmiały, możemy być dla niego przyjacielscy i wspierający. Wystarczy uśmiechnąć się lub zapytać, czy chce się dołączyć do zabawy. To może sprawić, że poczuje się trochę pewniej.

Pamiętajcie! Wszyscy czasem czujemy się nieśmiali, i to jest zupełnie w porządku. Każdy ma swoje unikalne cechy i to, co nas wyróżnia, czyni nas wyjątkowymi! Nieśmiałość to część nas samych, ale możemy się z nią zaprzyjaźnić i razem odkrywać świat!

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie:
   • Krótka rozmowa na temat uczucia nieśmiałości. Dzieci dzielą się swoimi doświadczeniami i myślami na temat tego, co sprawia, że czują się nieśmiali.
2. Opowiadanie:
   • Opowiedzenie krótkiej historyjki o postaci, która przeżywa różne sytuacje nieśmiałe. Dzieci mają za zadanie wysłuchać i podzielić się, czy kiedyś sami doświadczyli nieśmiałości.
3. Rysunek emocji:
   • Poproszenie dzieci o narysowanie swojej twarzy wyrażającej nieśmiałość. Następnie każde dziecko opowiada, co było powodem doświadczania tego uczucia.
4. Zabawa ruchowa: „Spacer nieśmiałych kroków”:
   • Dzieci, w parach, udają się na spacer, wykonując specjalne „nieśmiałe kroki”. Celem zabawy jest pokazanie, że czasem można być nieśmiałym, ale to nie przeszkadza w zabawie i dzieleniu się radością.
5. Plansza z sytuacjami wywołującymi nieśmiałość:
   • Pokazanie planszy z różnymi sytuacjami, które mogą wywołać uczucie nieśmiałości. Dzieci wspólnie wymieniają pomysły na to, jak można radzić sobie w takich momentach, oraz co sprawia, że nieśmiałość jest naturalna.
6. Ćwiczenie „Wyrażanie uczuć”:
   • Dzieci, w grupie, rozmawiają o sytuacjach, które sprawiły im nieśmiałość. Prowadzący zachęca do dzielenia się uczuciami i zrozumienia, że nieśmiałość jest częścią życia każdego człowieka.
7. Zestaw kartonowych twarzy:
   • Przedstawienie zestawu kartonowych twarzy przedstawiających różne emocje, w tym nieśmiałość. Dzieci mają za zadanie dobierać twarze do opowiadanych przez siebie sytuacji, co pomaga im lepiej zrozumieć i nazwać własne emocje.
8. Praca plastyczna „Maska nieśmiałości”:
   • Dzieci tworzą maskę nieśmiałości, korzystając z kolorowych materiałów. Podczas tworzenia, każde dziecko może opowiedzieć, dlaczego wybrało konkretne kolory i kształty, co pozwala im lepiej zrozumieć swoje uczucia.
9. Zabawa w teatrzyk: „Nieśmiałe zwierzątka”:
   • Dzieci w grupach przygotowują krótki teatrzyk na temat sytuacji, w której zwierzątka czują się nieśmiałe. Celem jest pokazanie różnych sposobów radzenia sobie z nieśmiałością i szukanie rozwiązań problemów.
10. Podsumowanie:

• Krótka rozmowa o tym, co dzieci dziś nauczyły się na zajęciach. Wspólne podsumowanie i przypomnienie, że nieśmiałość jest naturalnym uczuciem, ale istnieją zdrowe sposoby radzenia sobie z nią.

11. Zadanie:

• Zadanie dla dzieci: spróbować wykonywać małe „odważne” rzeczy, które pomagają przekonać się, że bycie nieśmiałym to również jedna z wielu ciekawych cech osobowości.