Scenariusz zajęć przedszkolnych i szkolnych

Cele główne:

• Zrozumienie i akceptacja uczuć gniewu.
• Rozwijanie umiejętności radzenia sobie z gniewem w zdrowy sposób.
• Wprowadzenie dzieci w świat emocji i ich różnorodności.
• Kształtowanie umiejętności wyrażania uczuć w sposób pozytywny.

Cele szczegółowe:

• Dziecko rozpoznaje uczucie gniewu.
• Dziecko potrafi wyrazić swoje uczucia w słowach.
• Dziecko rozwija umiejętność poszukiwania alternatywnych wyjść z trudnych sytuacji.
• Dziecko zdobywa wiedzę na temat tego, co może powodować gniew.

Metoda pracy: aktywizująca, słowna, plastyczna

Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.

Środki dydaktyczne:

• Plansza z rysunkiem postaci wyrażającej gniew.
• Kolorowe kredki, kartki papieru.
• Plansza przedstawiająca różne sytuacje wywołujące gniew.
• Krótkie opowiadanie o przygodach postaci doświadczającej gniewu:

„Emilia i Wulkan Gniewu”

Pewnego dnia w malowniczej wiosce mieszkała dziewczynka o imieniu Emilia. Emilia była jak wulkan gniewu – czasami spokojna, ale gdy coś ją drażniło, zaczynała buchać jak gorąca lawa.

Pierwszy raz Emilia poczuła gniew, gdy jej ukochana zabawka została zniszczona przez psa sąsiada. Jej czerwone oczy świeciły, a pięści zaciskały się z niesamowitą siłą. Była zrozpaczona, nie umiejąc zrozumieć, dlaczego coś takiego musiało się wydarzyć.

Kolejną sytuacją, która sprawiła, że Emilia eksplodowała jak wulkan, było zauważenie, że jej ulubione miejsce do czytania zostało zajęte przez inne dziecko w bibliotece. Poczuła, jak w niej rośnie burza gniewu, a jej spokój został zburzony.

Gniew pojawił się także, gdy jej młodszy brat przewrócił domino, które z trudem układała przez godzinę. Czuła się bezsilna i zdenerwowana, nie potrafiąc zapanować nad emocjami.

Jednak Emilia zaczęła rozumieć, że gniew towarzyszy jej w różnych sytuacjach. Zaczęła się zastanawiać, co mogłoby pomóc jej w opanowaniu wulkanu gniewu.

Pewnego dnia, gdy znowu coś ją zirytowało, postanowiła spróbować głębokich oddechów. Usiadła, skupiła się i zaczęła oddychać głęboko. Czuła, jak gorąca lawa wulkanu zaczęła powoli schładzać się. To było pierwsze narzędzie, które pomogło Emilii opanować gniew.

Kolejnym krokiem było wyrażanie swoich uczuć werbalnie. Emilia zaczęła opowiadać swoim rodzicom o tym, co ją drażni, zamiast trzymać to w sobie. Odkryła, że dzięki rozmowie mogła znaleźć rozwiązania i zrozumienie dla swojego gniewu.

Następnie Emilia zaczęła stosować alternatywne wyjście dla gniewu. Zamiast krzyczeć czy rzucać rzeczami, zaczęła rysować i pisać w specjalnym zeszycie. To pozwalało Jej wyrażać emocje w bezpieczny sposób.

Dzieci w wiosce obserwowały zmiany w zachowaniu Emilii i zaczęły się zastanawiać, jak mogą pomóc swojej przyjaciółce. Razem wymyślili „Plan Opanowywania Wulkanu Gniewu”, który obejmował głębokie oddechy, rozmowy, rysowanie i znajdowanie alternatywnych wyjść.

Historia Emilii pokazuje, że każdy może nauczyć się opanowywać swoje emocje, nawet w obliczu silnego gniewu. Wspólna pomoc i zrozumienie mogą sprawić, że nawet największy wulkan gniewu zamieni się w górę spokoju.

Temat: „Radzenie sobie z gniewem.”

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie:
   • Krótka rozmowa na temat uczuć. Dlaczego czasem czujemy się źli? Co może nas zdenerwować? Zrozumienie, że uczucia gniewu są normalne, ale ważne jest, aby znać zdrowe sposoby radzenia sobie z nimi.
2. Opowiadanie:
   • Opowiadanie krótkiej historyjki („Emilia i Wulkan Gniewu”) o postaci, która doświadcza gniewu w różnych sytuacjach. Dzieci mają za zadanie wysłuchać i zastanowić się, co mogłoby pomóc tej postaci w opanowaniu gniewu.
3. Rysunek emocji:
   • Poproszenie dzieci o narysowanie swojej twarzy wyrażającej gniew. Następnie każde dziecko opowiada, co mogło spowodować takie uczucie i jakie mogą być sposoby na opanowanie gniewu.
4. Zabawa ruchowa: „Zgubiłem gniew”:
   • Dzieci ruszają się w przestrzeni, udając, że są gniewem. Na sygnał prowadzącego, dzieci muszą znaleźć partnera i wymienić się tym gniewem, próbując go „zgubić”. W międzyczasie można pytać dzieci o to, co pomaga im pozbyć się gniewu.
5. Plansza z sytuacjami wywołującymi gniew:
   • Pokazanie planszy z różnymi sytuacjami, które mogą wywołać uczucie gniewu. Dzieci wspólnie wymieniają pomysły, jak można radzić sobie z tymi trudnymi sytuacjami.
6. Ćwiczenie „Co zrobić z gniewem?”:
   • Przygotowanie kartek z opisem sytuacji wywołującej gniew. Dzieci w parach wymyślają, co można zrobić w danej sytuacji, aby opanować gniew. Następnie każda para prezentuje swoje pomysły.
7. Podsumowanie:
   • Krótka rozmowa o tym, co dzieci dziś nauczyły się na zajęciach. Wspólne podsumowanie i przypomnienie, że uczucia gniewu są normalne, a radzenie sobie z nimi w zdrowy sposób jest ważne.
8. Praca plastyczna „Maska z gniewem”:
   • Dzieci tworzą maskę, na której przedstawiają swoje uczucie gniewu. Następnie opisują, co pomaga im w opanowaniu gniewu i jakie pozytywne działania podejmują, gdy czują się złości.
9. Zadanie:
   • Poproszenie dzieci, aby porozmawiały z rodzicami o tym, co dzisiaj robiły na zajęciach i jakie pomysły mają na opanowywanie uczucia gniewu w domu.

Scenariusz ten ma na celu pomóc dzieciom zrozumieć swoje uczucia oraz rozwijać umiejętności radzenia sobie z nimi w pozytywny sposób. Ważne jest, aby kształtować świadomość emocji i umiejętność wyrażania ich w zdrowy sposób już od najmłodszych lat.