Wstęp

Drogie dzieci,

Dziś czeka nas wyjątkowy dzień pełen przygód i emocji! Czy wiecie, że każdego dnia doświadczamy różnych uczuć? Czasem jesteśmy bardzo radośni, innym razem smutni, a jeszcze kiedy indziej możemy się złościć lub bać. Wszystkie te emocje są ważne i mają swoje miejsce w naszym życiu. Dzięki nim możemy lepiej rozumieć siebie i innych.

Na dzisiejszych zajęciach będziemy się bawić, odgrywać scenki i tworzyć piękne prace, które pomogą nam lepiej zrozumieć nasze uczucia. Razem nauczymy się, jak rozpoznawać różne emocje, jak je nazywać i jak sobie z nimi radzić. Nasz temat to „Teatrzyk Emocji”, a nasza sala zamieni się w prawdziwą scenę teatralną, gdzie każdy z Was będzie mógł wcielić się w różne role.

Zaczniemy od zabawy, która pokaże nam, jakie emocje możemy przeżywać. Potem podzielimy się na grupy i przygotujemy małe przedstawienia. Pokażemy sobie nawzajem, jakie emocje przeżywają nasze postacie. Na koniec wspólnie stworzymy „mapę emocji”, która pomoże nam pamiętać, jak możemy sobie radzić z różnymi uczuciami.

Jestem pewna, że będzie to wspaniała przygoda! Pamiętajcie, że każda emocja jest ważna i że w naszym teatrzyku nie ma złych uczuć. Każde z Was jest wyjątkowe i każde z Was wniesie coś niezwykłego do naszego przedstawienia.

Gotowi na emocjonującą przygodę? Zaczynamy!

Cel zajęć:

  • Rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania emocji.
  • Wzmacnianie empatii i umiejętności współpracy.
  • Budowanie więzi między dziećmi poprzez wspólne działanie i zabawę.

Czas trwania:

1,5 godziny

Materiały:

  • Kolorowe chusty, kostiumy i rekwizyty do odgrywania scenek.
  • Karty z obrazkami przedstawiającymi różne emocje (radość, smutek, złość, strach, zaskoczenie, miłość).
  • Duże arkusze papieru i kolorowe mazaki.
  • Odtwarzacz muzyki i płyty z różnorodną muzyką (radosną, spokojną, dynamiczną).

Przebieg zajęć:

  1. Wprowadzenie (15 minut)
    • Powitanie dzieci i krótka rozmowa na temat emocji. Nauczyciel pyta: „Co to są emocje? Jakie znacie emocje? Jak się czujecie, gdy jesteście radośni, smutni, źli?”
    • Pokazanie kart z obrazkami emocji. Nauczyciel prezentuje każdą kartę i prosi dzieci, aby naśladowały mimikę i gesty związane z daną emocją.
  2. Zabawa w emocje (15 minut)
    • Dzieci ustawiają się w kręgu. Nauczyciel włącza muzykę. Kiedy muzyka gra, dzieci poruszają się swobodnie po sali. Gdy muzyka się zatrzymuje, nauczyciel pokazuje kartę z emocją, a dzieci naśladują emocję poprzez mimikę i gesty.
    • Po każdej emocji, dzieci dzielą się swoimi odczuciami: „Co czuliście, gdy udawaliście, że jesteście smutni? Co robicie, gdy czujecie radość?”
  3. Teatrzyk emocji (30 minut)
    • Podział dzieci na małe grupy (3-4 osoby). Każda grupa losuje kartę z emocją, którą będzie odgrywać.
    • Dzieci wspólnie wymyślają krótką scenkę, w której ich postacie przeżywają wylosowaną emocję. Nauczyciel pomaga, jeśli dzieci potrzebują wsparcia.
    • Przygotowanie prostych kostiumów i rekwizytów.
    • Prezentacja scenek przed resztą grupy. Po każdej scence nauczyciel pyta widzów, jaką emocję przedstawiała grupa i co o niej sądzą.
  4. Twórcze podsumowanie (15 minut)
    • Dzieci wracają do kręgu. Na dużym arkuszu papieru rysują postać, której będą przypisywać różne emocje. Każde dziecko rysuje wybraną emocję i opowiada, kiedy czuje się w ten sposób.
    • Wspólne tworzenie „mapy emocji” – każda emocja jest zapisana i zilustrowana na dużym arkuszu. Dzieci rozmawiają o tym, co mogą zrobić, gdy czują się w określony sposób (np. co robić, gdy są smutne, aby poczuć się lepiej).
  5. Zakończenie (15 minut)
    • Nauczyciel dziękuje dzieciom za udział i podkreśla, jak ważne jest rozpoznawanie i wyrażanie emocji.
    • Krótkie ćwiczenie relaksacyjne: dzieci kładą się na podłodze, zamykają oczy, nauczyciel włącza spokojną muzykę i prowadzi krótką wizualizację, pomagającą dzieciom się zrelaksować i wyciszyć.
    • Na zakończenie dzieci mogą podzielić się, jak się teraz czują po całym zajęciu i co najbardziej im się podobało.

Teatrzyk Emocji (30 minut)

Cel:

  • Rozwijanie umiejętności wyrażania emocji poprzez dramę.
  • Uczenie się współpracy w grupie.
  • Rozwijanie empatii i umiejętności rozpoznawania emocji u innych.

Przebieg:

  1. Podział na grupy (5 minut)
    • Nauczyciel dzieli dzieci na małe grupy po 3-4 osoby. Można to zrobić losowo, za pomocą kolorowych karteczek lub liczników, aby dzieci miały szansę pracować z różnymi kolegami i koleżankami.
    • Każda grupa otrzymuje kartę z jedną emocją do odgrywania (np. radość, smutek, złość, strach, zaskoczenie, miłość).
  2. Przygotowanie scenek (10 minut)
    • Dzieci w grupach dyskutują na temat wylosowanej emocji: Kiedy odczuwają tę emocję? Jakie sytuacje mogą ją wywołać?
    • Każda grupa wymyśla krótką scenkę (1-2 minuty), w której bohaterowie przeżywają wylosowaną emocję. Scenka może być oparta na codziennych sytuacjach, np. zabawie, jedzeniu posiłku, spotkaniu z przyjacielem.
    • Nauczyciel chodzi od grupy do grupy, służy pomocą i doradza, jeśli dzieci potrzebują wsparcia w rozwinięciu pomysłów.
  3. Przygotowanie kostiumów i rekwizytów (5 minut)
    • Dzieci wybierają proste kostiumy i rekwizyty, które pomogą im lepiej wcielić się w swoje postacie. Mogą to być kolorowe chusty, czapki, maski, zabawkowe przedmioty związane z ich scenką.
    • Nauczyciel zachęca dzieci do kreatywności i wykorzystania dostępnych materiałów.
  4. Prezentacja scenek (10 minut)
    • Każda grupa prezentuje swoją scenkę przed resztą dzieci. Nauczyciel pełni rolę moderatora, zapewniając, że każda grupa ma swoje 1-2 minuty na scenie.
    • Po każdej prezentacji nauczyciel pyta widzów: „Jakie emocje widzieliście? Jak myślicie, dlaczego bohaterowie czuli się w ten sposób? Co moglibyśmy zrobić, aby pomóc bohaterom, gdy czują się smutni/źli/zaskoczeni itp.?”
    • Widzowie mogą również zadawać pytania aktorom, co rozwija umiejętności komunikacyjne i pogłębia zrozumienie emocji.
  5. Podsumowanie (5 minut)
    • Po zakończeniu wszystkich scenek nauczyciel podsumowuje, jakie emocje były przedstawiane i jakie wnioski dzieci wyciągnęły z przedstawień.
    • Dzieci dzielą się swoimi wrażeniami z odgrywania scenek: „Jak się czuliście, odgrywając swoje role? Czy było coś, co było trudne lub łatwe?”
    • Nauczyciel podkreśla znaczenie rozpoznawania i wyrażania emocji oraz wzajemnej pomocy w trudnych chwilach.

Uwagi:

  • Ważne jest, aby nauczyciel aktywnie wspierał dzieci w trakcie całego procesu, zwracając uwagę na to, aby każda grupa miała równą szansę na wyrażenie siebie.
  • Jeśli któreś dziecko nie czuje się komfortowo z odgrywaniem scenek, można mu zaproponować inne zadanie, np. pomoc w przygotowaniu rekwizytów lub obserwowanie i komentowanie przedstawień innych grup.
  • Warto zwrócić uwagę na różnorodność emocji, aby dzieci mogły doświadczyć pełnego spektrum uczuć i lepiej je zrozumieć.

Dzięki tej aktywności dzieci uczą się, jak różne emocje mogą wpływać na zachowanie i relacje z innymi, a także jak można wspierać siebie nawzajem w trudnych chwilach.

Uwagi dla nauczyciela:

  • W trakcie zajęć warto zwracać uwagę na to, aby każde dziecko miało szansę się wypowiedzieć i wziąć udział w aktywnościach.
  • Ważne jest, aby nauczyciel był empatyczny i wspierający, szczególnie gdy dzieci dzielą się swoimi uczuciami.
  • Jeśli jakieś dziecko ma trudność z rozpoznawaniem lub wyrażaniem emocji, warto poświęcić mu więcej uwagi i wsparcia.