Przygotowanie

Cele:

• Rozwijanie wrażliwości ekologicznej i integracji sensorycznej.
• Poznanie podstawowej wiedzy o nietoperzach.
• Rozbudzanie zmysłów i wyobraźni.

Materiały:

• Pudełka z ryżem, piórami, futerkami, koralikami i owadami.
• Plakat z sylwetką nietoperza i podpisanymi częściami ciała.
• Nagrania echolokacji nietoperzy.
• Pelerynki, opaski i chusty.
• Projektor i latarka.
• Kartki i kredki.

Miejsce:

• Dowolne.

Wprowadzenie

Nietoperze to zwierzątka, które żyją głównie w nocy. Mają skrzydła, ale nie są ptakami. To latające ssaki. To znaczy, że mają futerko, rodzą swoje dzieci i karmią je mlekiem, tak jak ludzie!

Nietoperze śpią w ciągu dnia wisząc do góry nogami. To dla nich bardzo wygodne! Gdy robi się ciemno, budzą się i lecą szukać jedzenia. Niektóre lubią jeść owoce, a inne owady, takie jak komary i ćmy. Pomagają ludziom, bo zjadają też gryzące robaczki. Chociaż nietoperze widzą w ciemności, to najczęściej używają czegoś specjalnego, co nazywa się echolokacją. Wysyłają wtedy cichutkie dźwięki i nasłuchują, jak odbijają się od rzeczy. Dzięki temu wiedzą, gdzie mogą lecieć, a gdzie coś im przeszkadza.

Nietoperze są pożyteczne, mądre i ciekawe. Naprawdę nie ma potrzeby się ich bać. Nie lubią wplątywać się we włosy i nie chcą nikogo straszyć. Po prostu uwielbiają noc i ciszę.

Zajęcia Właściwe

1. Rozpoczęcie:

Nauczyciel wita dzieci w półmroku sali i mówi szeptem: Witajcie w jaskini nietoperzy! Dziś zamienimy się w nocne zwierzęta i poznamy świat pełen dźwięków, dotyku i cieni. Następnie zadaje pytania: Czy nietoperze są ślepe? Dlaczego śpią do góry nogami?

2. Pora Latania:

Dzieci zakładają chusty/pelerynki i latają po sali. Na sygnał nauczyciela mają zawisnąć nieruchomo (przykucnąć i objąć kolana). Ruchy są powolne i płynne, żeby uspokoić ciało.

3. Pudełko Zmysłów:

Dzieci z opaskami na oczach wkładają ręce do pudełek i opisują, co czują (futerko, owady, skrzydła). Następuje rozmowa o tym, że nietoperze wyczuwają przestrzeń nie oczami, lecz dźwiękiem i czułością skóry skrzydeł.

4. Echolokacja:

Dzieci siadają w kręgu. Nauczyciel puszcza nagranie echolokacji nietoperzy i mówi: Teraz wy jesteście nietoperzami! Jedno dziecko ma zawiązane oczy, a inne wydają ciche dźwięki („pip, pip”). Nietoperza wsłuchuje się i próbuje złapać owada.

5. Jaskinia Cieni:

Nauczyciel wyświetla dzieciom na ścianie cienie nietoperzy. Przedszkolaki próbują zgadnąć, co przedstawiają cienie, a potem samodzielnie tworzą własne cienie dłońmi i ciałem.

6. Praca Twórcza:

Przedszkolaki kolorują kontury nietoperzy lub odrysowują własne dłonie jako skrzydła i przyklejają główki nietoperzy zrobione z papieru, żeby powstały ich własne latające ssaki.

7. Relaksacja:

Dzieci kładą się na dywanie otulone kocykami z zamkniętymi oczami. Nauczyciel mówi: Jaskinia jest chłodna i bezpieczna. Nietoperze śpią, bo dzień to czas odpoczynku. Słyszycie krople? Ciemność to spokój.

8. Podsumowanie:

Nauczyciel dziękuje uczestnikom zajęć za wspólną pracę i pyta: Co najbardziej zapamiętałeś? Czy nietoperze są straszne, czy ciekawe? Dzieci żegnają się machając skrzydłami.

źródło: Opracowanie własne