„Dziecko nie potrzebuje dorosłego, który usuwa wszystkie przeszkody, ale takiego, który pomoże mu nauczyć się, jak je pokonywać.” – Bruno Bettelheim (psycholog dziecięcy)

Wydarzenia takie jak ostatnie naruszenia polskiej przestrzeni powietrznej przez drony mogą budzić niepokój zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Każde dziecko, niezależnie od wieku, potrzebuje prostych, jasnych komunikatów i wsparcia emocjonalnego, aby poczuć się bezpiecznie.
Zadaniem rodziców i wychowawców nie jest zasypywanie dzieci szczegółami, lecz spokojne towarzyszenie i uczenie, jak radzić sobie z lękiem ale zacznijmy od faktów.

🧐 Co się wydarzyło

Oto najważniejsze fakty:

  1. Noc 9-10 września 2025 — Wielokrotne naruszenia polskiej przestrzeni powietrznej przez rosyjskie drony. AP News+4Onet Wiadomości+4Reuters+4
  2. Reakcja Polski i sojuszników
  3. Skala i lokalizacje
    • Naruszenia miały miejsce na wschodzie Polski, m.in. w województwach lubelskim i podlaskim, ale także w bardziej centralnych regionach, jak okolice Łodzi (np. Mniszków). Reuters+3Business Insider Polska+3Onet Wiadomości+3
    • Infrastruktura – lotniska (Warszawa-Chopin, Modlin, Lublin, Rzeszów-Jasionka) były tymczasowo zamknięte z przyczyn bezpieczeństwa. Wikipedia+2AP News+2
  4. Bez ofiar śmiertelnych
    • Na razie oficjalnie nie zgłoszono ofiar śmiertelnych. Uszkodzenia dotyczą budynków mieszkalnych i mienia. TVN24+2Reuters+2

💬 Jak rozmawiać z dziećmi o tych wydarzeniach

Kiedy prowadzisz pogadanki psychologiczno-pedagogiczne, warto:

  1. Potwierdzić rzeczywistość, ale w sposób spokojny
    • „Tak, słyszeliśmy, że ostatniej nocy w Polsce kilka dronów naruszyło przestrzeń powietrzną. Wojsko i rząd działają, by takie sytuacje były bezpiecznie kontrolowane.”
  2. Wytłumaczyć, kto działa i co robi
    • „Siły obronne Polski i NATO monitorują sytuację, część dronów została zestrzelona, aby chronić ludzi i mienie.”
    • „Istnieją procedury bezpieczeństwa – wojsko, służby ratunkowe są przygotowane, by reagować.”
  3. Podkreślić, że dzieci są bezpieczne i że jest wsparcie
    • „To normalne, że takie wiadomości mogą budzić lęk. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dorośli pracują, by zapewnić bezpieczeństwo.”
    • „Możesz pytać, rozmawiać — to pomaga zrozumieć.”
  4. Skupiać się na tym, co można kontrolować
    • „Możemy zamknąć okna, słuchać komunikatów, mieć przygotowane numery alarmowe.”
    • „Warto dbać o rutynę: sen, posiłki, zabawa – to pomaga czuć się bezpieczniej.”
  5. Dawać nadzieję i moc
    • „Takie wydarzenia są monitorowane przez wiele służb, są też sojusznicy – Polska nie jest sama.”
    • „To, co robimy na co dzień – by wspierać siebie i bliskich – ma znaczenie.”

1. Rozmowa dostosowana do wieku dziecka

Przedszkolaki (3–6 lat)

  • Używaj krótkich, prostych zdań:
    👉 „Były głośne samolociki, ale dorośli czuwają, żeby było bezpiecznie.”
  • Posługuj się obrazkami i bajkami terapeutycznymi.
  • Podkreślaj rutynę: „Nawet jeśli coś się dzieje, my jesteśmy razem, bawimy się i uczymy jak zwykle.”

Uczniowie młodszych klas (7–10 lat)

  • Odpowiadaj na pytania konkretnie, ale bez drastycznych szczegółów.
  • Zachęcaj do rysowania lub opowiadania, jak czują się w danej sytuacji.
  • Wyjaśniaj, kto dba o bezpieczeństwo – wojsko, policja, nauczyciele, rodzice.

Starsze dzieci i nastolatki (11+)

  • Mów otwarcie, ale spokojnie o faktach.
  • Rozmawiaj o tym, jak odróżniać informacje rzetelne od fake newsów.
  • Zachęcaj do dzielenia się emocjami i opiniami, nawet jeśli są inne niż Twoje.
  • Ucz, że strach jest naturalny, ale można nim zarządzać dzięki wiedzy i planowi działania.

2. Tworzenie poczucia bezpieczeństwa

  • Zapewnij, że dziecko nie jest samo. Dorosły zawsze czuwa i wie, co robić.
  • Podkreślaj przewidywalność – dzieci uspokaja fakt, że rutyna dnia (śniadanie, szkoła, zabawa) pozostaje bez zmian.
  • Buduj zaufanie – odpowiadaj szczerze, ale w sposób dostosowany do wieku.

3. Nauka praktycznych umiejętności bezpieczeństwa

Każde dziecko – niezależnie od wieku – powinno wiedzieć:

  • swoje imię, nazwisko, adres oraz numer telefonu do rodziców,
  • gdzie znajduje się „bezpieczne miejsce” (w domu, w szkole, na podwórku),
  • kogo może poprosić o pomoc – lista osób dorosłych: rodzice, wychowawca, dziadkowie, policjant, strażak.

👉 Można przygotować „mapę kontaktów bezpieczeństwa” – prostą kartę z danymi i ikonami telefonu, domu, serca.


4. Jak reagować na emocje dzieci?

  • Nie bagatelizuj lęku („Nie ma się czego bać”) – zamiast tego powiedz: „Widzę, że się boisz. To normalne. Jestem z tobą.”
  • Daj przestrzeń na pytania – nawet jeśli są powtarzalne lub trudne.
  • Naucz prostych technik relaksacyjnych:
    • oddech 4–4–4,
    • liczenie do pięciu na palcach,
    • przytulanie ulubionej zabawki.

5. Współpraca rodziców i pedagogów

  • Rodzice mogą wzmacniać w domu to, czego uczą dzieci nauczyciele w szkole.
  • Wychowawcy mogą organizować krótkie rozmowy w klasie, w których normalizują emocje i przypominają, co daje bezpieczeństwo.
  • Wspólne podejście daje dzieciom poczucie spójności i przewidywalności.

Przykładowy dialog z dzieckiem

Rodzic: „Słyszałeś w wiadomościach o dronach. To może być niepokojące. Wiesz, kto dba o nasze bezpieczeństwo?”
Dziecko: „Nie wiem…”
Rodzic: „Wojsko, policja, a także my – rodzice i nauczyciele. Twoim zadaniem jest mówić, jak się czujesz. Jeśli się boisz, przyjdź do nas.”


Poniżej przykładowy scenariusz pogadanki pedagoga szkolnego/psychologa z klasą (dla uczniów szkół podstawowych, ale łatwo można dostosować do wieku). Tematem jest rozmowa o zagrożeniach (np. dronach, alarmach, sytuacjach kryzysowych) w sposób uspokajający, edukacyjny i wspierający emocje.


Scenariusz pogadanki:

„Bezpieczeństwo i spokój – jak rozmawiać o trudnych wydarzeniach”

Cele:

  • rozwijanie u uczniów poczucia bezpieczeństwa,
  • kształtowanie umiejętności rozmawiania o emocjach,
  • przekazanie prostych zasad postępowania w sytuacji zagrożenia,
  • wzmacnianie zaufania do dorosłych i instytucji, które dbają o bezpieczeństwo.

Czas:

45 minut


Przebieg zajęć

1. Powitanie i wprowadzenie (5 min)

Pedagog wita klasę i mówi:
„Czasami w wiadomościach słyszymy o różnych trudnych wydarzeniach – jak ostatnio o dronach, które pojawiły się nad Polską. To naturalne, że takie wiadomości mogą budzić niepokój. Dziś porozmawiamy o tym, jak się wtedy czujemy i co możemy zrobić, żeby czuć się bezpiecznie.”


2. Ćwiczenie: „Termometr uczuć” (10 min)

  • Pedagog rysuje na tablicy termometr emocji (od spokojny 😊 do bardzo zaniepokojony 😟).
  • Pyta dzieci:
    • „Jak czujecie się, gdy słyszycie w mediach o czymś trudnym?”
    • „Co się dzieje w waszym ciele, gdy się boicie?” (np. szybciej bije serce, spocone dłonie, trudność w mówieniu).
  • Uczniowie wskazują miejsce na termometrze i opowiadają o emocjach.

3. Mini wykład: „Kto dba o nasze bezpieczeństwo?” (10 min)

Pedagog wyjaśnia w prosty sposób:

  • o bezpieczeństwo w Polsce dbają wojsko, policja, strażacy,
  • w szkole zawsze można zwrócić się do nauczycieli, pedagoga, psychologa,
  • w domu czuwają rodzice, dziadkowie.

👉 Można użyć mapy kontaktów bezpieczeństwa – na tablicy narysować trzy symbole: 📞 telefon, 🏠 dom, ❤️ serce – i wspólnie z uczniami wymienić, kto należy do ich kręgu wsparcia.


4. Ćwiczenie praktyczne: „Co zrobić, gdy…?” (10 min)

Pedagog przedstawia proste sytuacje:

  • „Jesteś na podwórku i nie możesz znaleźć mamy.”
  • „Słyszysz głośny dźwięk, którego się boisz.”
  • „Nie wiesz, co zrobić, bo kolega opowiada straszne rzeczy.”

Dzieci proponują rozwiązania. Pedagog uzupełnia:

  1. Zostań w bezpiecznym miejscu.
  2. Poproś o pomoc zaufaną osobę dorosłą.
  3. Użyj karty bezpieczeństwa lub telefonu do rodziców.

5. Relaksacja: „Oddech motylka” (5 min)

  • Dzieci siadają wygodnie.
  • Wdychają powietrze nosem, unosząc ręce w górę jak skrzydła motyla.
  • Wypuszczają powietrze ustami, opuszczając ręce.
    👉 Ćwiczenie powtórzyć 3 razy – dzieci uczą się, jak szybko uspokoić ciało.

6. Podsumowanie i wsparcie (5 min)

Pedagog:
„To normalne, że czasem się boimy. Najważniejsze, żeby wiedzieć, że zawsze są dorośli, którzy dbają o nasze bezpieczeństwo. Możemy mówić o tym, co czujemy – w domu, w szkole, z kolegami. Pamiętajcie: nie jesteście sami.”


Kryteria sukcesu:

  • uczeń potrafi nazwać emocje związane z lękiem,
  • wie, kto dba o bezpieczeństwo w szkole, domu i kraju,
  • zna proste zasady postępowania w sytuacji zagrożenia,
  • potrafi zastosować prostą technikę relaksacyjną.

Poniżej znajduje się przykładowa propozycja karty pracy w formie uzupełnianki do pogadanki pedagoga. Możesz ją wykorzystać w szkole, na zajęciach świetlicowych albo w domu z dziećmi.


🖍️ Karta pracy: Moje bezpieczeństwo

1. Kogo mogę poprosić o pomoc?

👉 Pokoloruj osoby, do których możesz zwrócić się w trudnej sytuacji.

(na kartce mogą znaleźć się proste obrazki do pokolorowania – np. mama, tata, nauczyciel, policjant, strażak, babcia, kolega – dziecko wybiera i koloruje)

Podpisz pod rysunkiem:
………………………………………….


2. Moje bezpieczne miejsce

👉 Narysuj swoje bezpieczne miejsce – może to być Twój pokój, ławka w klasie, kącik w bibliotece, dom babci albo inne miejsce, gdzie czujesz się spokojnie.


3. Moje dane bezpieczeństwa (uzupełnianka)

  • Mam na imię: …………………………………………..
  • Moja mama/tata ma na imię: …………………………….
  • Numer telefonu do mamy/taty: ………………………….

4. Kolorowanka – symbole bezpieczeństwa

👉 Pokoloruj:
📞 telefon
🏠 dom
❤️ serce

Te symbole przypominają Ci, że zawsze możesz zadzwonić, wrócić do domu albo poprosić o pomoc kogoś bliskiego.


✨ Taka karta łączy zabawę (kolorowanie, rysowanie) z edukacją praktyczną.

Podsumowanie

Rozmowa o zagrożeniach z dziećmi to nie straszenie, ale budowanie poczucia bezpieczeństwa i sprawczości.
Dzieci potrzebują prostego języka, szczerości, rutyny i świadomości, że dorośli wiedzą, jak zadbać o ich bezpieczeństwo.
Małe kroki – znajomość swoich danych, proste techniki relaksacyjne, mapa kontaktów – dają dzieciom narzędzia, które pomagają przetrwać trudne momenty.

#arkusz #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logopedia #medytacja #mindfulness #mózg #nauczyciel #pedagog #percepcja #poznawcze #przedszkole #psychologia #relacje #relaksacja #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #senior #sensoryka #szkoła #terapia #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia