Nowoczesna diagnoza pedagogiczna w praktyce terapeutycznej i edukacyjnej

Wprowadzenie: Dlaczego diagnoza funkcjonalna jest kluczowa?

Diagnoza funkcjonalna to proces, który pozwala zrozumieć, jak dziecko uczy się, funkcjonuje, komunikuje się, reguluje emocje i zachowuje się w środowisku szkolnym lub przedszkolnym. W przeciwieństwie do tradycyjnej diagnozy „wynikowej”, skupionej na testach i normach wiekowych, diagnoza funkcjonalna koncentruje się na:

  • tym, jak dziecko działa na co dzień,
  • jakie czynniki wspierają lub utrudniają uczenie się,
  • jakie strategie terapeutyczne będą najbardziej efektywne,
  • jak dobrać metody nauki do stylu poznawczego i potrzeb ucznia.

Dla nauczycieli, terapeutów pedagogicznych, pedagogów specjalnych i psychologów jest to fundament planowania pracy, w tym tworzenia IPET, zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, działań rewalidacyjnych czy programów wspierających rozwój.


1. Czym jest diagnoza funkcjonalna?

Diagnoza funkcjonalna obejmuje:

  • obserwację dziecka w naturalnych sytuacjach (klasa, plac zabaw, zajęcia),
  • wywiad z rodzicami i nauczycielami,
  • analizę prac dziecka (rysunki, zeszyty, prace, nagrania),
  • badanie narzędziami psychometrycznymi i przesiewowymi,
  • opis mocnych stron i trudności ucznia,
  • określenie potrzeb edukacyjnych i terapeutycznych,
  • dobór działań i wskaźników postępu.

To proces dynamiczny i holistyczny — diagnoza nie kończy się jednego dnia. Jest nieustanną obserwacją i aktualizacją wiedzy o dziecku.

👇 Przeczytaj:


2. Etapy diagnozy funkcjonalnej — krok po kroku

Krok 1. Zebranie informacji (wywiad i dokumenty)

To punkt startowy. Terapeuta powinien ustalić:

  • historię rozwoju dziecka,
  • przebieg edukacji,
  • wcześniejsze opinie i diagnozy (PPP, lekarze, SI, logopedia),
  • obszary, które martwią rodziców i nauczycieli,
  • dotychczasowe metody pracy i ich skuteczność.

Narzędzia:
✔ kwestionariusze wywiadu
✔ karta rozwoju dziecka (do 7 r.ż.)
✔ analiza opinii PPP, WOPFU, IPET


Krok 2. Obserwacja dziecka

Obserwacja jest rdzeniem diagnozy funkcjonalnej. Jedno badanie testowe nigdy nie pokaże pełnego obrazu funkcjonowania.

Co obserwujemy?

  • koncentrację uwagi (czas, warunki, rozproszenia),
  • zachowania społeczne (relacje, kontakt wzrokowy, inicjatywa),
  • komunikację (werbalną i niewerbalną),
  • emocje i sposoby radzenia sobie,
  • sensorykę, ruch, motorykę,
  • umiejętności akademickie (czytanie, pisanie, liczenie),
  • sposób reagowania na zmiany i nowe zadania.

Jak obserwować?

  • w naturalnym środowisku (nie tylko gabinet),
  • podczas pracy indywidualnej i grupowej,
  • w swobodnej zabawie,
  • w sytuacjach trudnych (frustracja, zmiana aktywności).

Formy obserwacji:
✔ obserwacja swobodna
✔ obserwacja kierowana
✔ obserwacja sytuacyjna (specjalnie wywołana sytuacja)
✔ protokół zachowania ABC (Antecedent–Behavior–Consequence)


Krok 3. Diagnoza narzędziami (testy, skale, arkusze)

Profesjonalna diagnoza funkcjonalna wymaga użycia rzetelnych, sprawdzonych narzędzi.

Najczęściej stosowane narzędzia pedagogiczne i funkcjonalne:

1. Skale rozwoju i funkcjonowania:

  • KORP (0–7 lat)
  • ADOS-2 (autyzm – obserwacja)
  • ADI-R (wywiad z rodzicami)
  • PEP-3 (profil psychoedukacyjny)
  • VB-MAPP (komunikacja, zachowania werbalne)
  • Inwentarz rozwoju komunikacji M. Smoczyńskiej
  • Karty Oceny Gotowości Szkolnej

2. Testy edukacyjne:

  • ITPA
  • Testy czytania (J. Cieszyńska, SSS)
  • Testy funkcji wzrokowych i słuchowych
  • Arkusze do oceny grafomotorycznej

3. Narzędzia do oceny zachowania i emocji:

  • Conners 3
  • SDQ
  • Skale funkcjonowania społecznego

4. Narzędzia sensoryczne:

  • Profil Sensoryczny Dunn
  • Kwestionariusze SI
  • Obserwacja sensoryczna wg M. Bogdanowicz

👇 Przeczytaj:


Krok 4. Analiza prac dziecka

To niezwykle wartościowy, a często pomijany element diagnozy.

Analizujemy:

  • rysunki,
  • zeszyty, prace pisemne,
  • wycinanki, konstrukcje,
  • nagrania wideo,
  • sposób organizacji zeszytu, miejsca pracy.

Co to pokazuje?
✔ proces myślenia
✔ motorykę i koordynację
✔ sposób planowania
✔ emocje i napięcie
✔ rozwój grafomotoryczny
✔ poziom samodzielności


3. Mocne strony i potrzeby — fundament diagnozy funkcjonalnej

Diagnoza funkcjonalna nie jest diagnozą deficytów.
To diagnoza potencjału, preferencji i barier środowiskowych.

Dlatego uwzględnia:

Mocne strony:

  • styl uczenia (wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk),
  • predyspozycje i talent,
  • zainteresowania specjalne,
  • stabilne obszary kompetencji.

Potrzeby:

  • edukacyjne,
  • emocjonalne,
  • społeczne,
  • komunikacyjne,
  • sensoryczne,
  • środowiskowe.

To właśnie one stają się później podstawą do tworzenia IPET, planów terapeutycznych, rewalidacji, TUS, terapii pedagogicznej.


4. Raport diagnostyczny – jak go tworzyć?

Dobry raport z diagnozy funkcjonalnej powinien być:

  • jasny i konkretny,
  • oparty na przykładach,
  • odnoszący się do obserwacji,
  • użyteczny dla nauczycieli i rodziców.

Składa się z:

  1. Celów diagnozy
  2. Metod i narzędzi
  3. Opisów funkcjonowania (obszarami)
  4. Mocnych stron
  5. Trudności i barier
  6. Interpretacji wyników
  7. Rekomendacji do pracy

5. Dlaczego diagnoza funkcjonalna zmienia terapię pedagogiczną?

✔ pozwala uniknąć nietrafionych metod,
✔ oszczędza czas dziecka i terapeuty,
✔ daje konkretne cele,
✔ pozwala dobrać działania do realnych potrzeb,
✔ pokazuje postęp w sposób obiektywny,
✔ ułatwia współpracę z rodzicami i szkołą,
✔ jest zgodna z najnowszymi standardami pracy z dziećmi ze SPE.


6. Wnioski i rekomendacje dla praktyków

  1. Diagnoza funkcjonalna to proces — nie jednorazowy test.
  2. Kluczowe jest łączenie obserwacji, wywiadu i narzędzi.
  3. Najważniejsze pytanie brzmi:
    „Co to dziecko potrzebuje, aby mogło się uczyć?”
  4. Diagnoza powinna prowadzić do jasnych rekomendacji i celów SMART.
  5. Każdy raport diagnostyczny powinien minimalizować teorię, a maksymalizować praktyczne wskazówki.

👇 Przeczytaj:

Poniżej znajduje się przykładowy arkusz obserwacji pedagogicznej.

📄 Arkusz obserwacji – diagnoza funkcjonalna

Do wykorzystania w pracy terapeuty pedagogicznego, pedagoga specjalnego, psychologa i nauczyciela.

Arkusz został zaprojektowany tak, aby umożliwić prowadzenie systematycznej, rzetelnej obserwacji w trakcie diagnozy funkcjonalnej. Obejmuje najważniejsze obszary: uwagę, zachowanie, komunikację, emocje, sensorykę i funkcjonowanie w grupie.


1. Dane podstawowe

  • Imię i nazwisko dziecka:
  • Data urodzenia:
  • Klasa / grupa:
  • Data obserwacji:
  • Czas trwania obserwacji:
  • Osoba prowadząca obserwację:
  • Miejsce obserwacji (sala, plac zabaw, świetlica):

2. Cel obserwacji

(np. ocena zachowań podczas pracy indywidualnej, funkcjonowanie w grupie, reakcja na zmianę aktywności, ocena regulacji emocjonalnej)
……………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………..


3. Obszary obserwacji – tabelaryczne ujęcie

A. Uwaga i koncentracja

KryteriumObserwacje
Czas koncentracji na zadaniu
Sposób rozpoczęcia zadania
Reakcja na rozproszenia
Potrzeba przypomnień / wsparcia

B. Funkcjonowanie emocjonalne

KryteriumObserwacje
Dominujące emocje
Reakcja na trudne sytuacje
Strategie regulacyjne
Tolerancja na zmianę

C. Zachowanie i funkcjonowanie społeczne

KryteriumObserwacje
Kontakt z rówieśnikami
Zabawa (indywidualna, równoległa, wspólna)
Reakcja na zasady
Współpraca z dorosłym

D. Komunikacja

KryteriumObserwacje
Sposób komunikowania (mowa, gest, AAC)
Rozumienie poleceń
Inicjowanie kontaktu
Reakcja na imię

E. Sensoryka i motoryka

KryteriumObserwacje
Nad-/podwrażliwość sensoryczna
Reakcja na dotyk / dźwięki / światło
Potrzeba ruchu
Sprawność motoryczna

F. Umiejętności edukacyjne / zadania poznawcze

KryteriumObserwacje
Rozwiązywanie prostych zadań
Nawyki pracy
Sposób organizacji materiałów
Reakcja na nowe polecenia

4. Szczegółowy opis zachowania (notatki narracyjne)

(Opis przebiegu obserwacji w formie opisu ciągłego. Zapisujesz tylko to, co widzisz – bez interpretacji.)

………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….


5. Analiza ABC (opcjonalnie do zachowań trudnych)

A – Antecedent (co poprzedza zachowanie?)

………………………………………………………………………………..

B – Behavior (opis zachowania)

………………………………………………………………………………..

C – Consequence (konsekwencja / reakcja otoczenia)

………………………………………………………………………………..


6. Mocne strony zaobserwowane podczas obserwacji

………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….


7. Trudności i potrzeby dziecka

………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….


8. Wnioski i rekomendacje do dalszej pracy

(np. dostosowania, strategie, cele SMART, propozycje zajęć terapeutycznych)
………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………….


9. Podpis osoby prowadzącej obserwację

……………………………………………………….


📌 Powiązane


Podsumowanie

Diagnoza funkcjonalna to najbardziej nowoczesna i efektywna forma diagnozy pedagogicznej. Umożliwia zrozumienie dziecka „od środka” — tego, jak myśli, reaguje, uczy się i funkcjonuje.
Dzięki niej terapia pedagogiczna staje się skuteczniejsza, celowa i dopasowana do realnych potrzeb.

💎 Subskrypcja

💎 Subskrypcja miesięczna 9 zł to dostęp do:
📚 Opisów i narzędzi terapeutycznych: Terapii pedagogicznej oraz Zajęć specjalistycznych/rewalidacyjnych/Arkuszy i innych w górnych zakładkach strony.
🧩 gotowych scenariuszy lekcji i godzin wychowawczych
🎯 programów rozwojowych, TUS i narzędzi do pracy indywidualnej,
🧠 ciekawych materiałów o emocjach, komunikacji i profilaktyce.

W naszej Strefie Edukacji z Sensem znajdziesz również:
📖 eBooki z konkretnymi rozwiązaniami i ćwiczeniami,
🗂️ scenariusze zajęć krok po kroku,
💬 narzędzia do pracy profilaktycznej i wychowawczej.

🔹 Codziennie wolne, nowe treści w artykułach na smart-sens.org.

👇 Przeczytaj: