Marzenia

Wiek: dzieci 6-letnie

OBSZAR EDUKACYJNY: Obszar edukacji społeczno – moralnej.
CELE OGÓLNE:
•   poszerzanie zasobu słownictwa i wzbogacanie wiedzy o otaczającym świecie,
•   kształtowanie umiejętności wypowiadania się w formie ruchowej i plastycznej.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
•   potrafi na globusie wskazać państwo, o którym mowa na zajęciu,
•   umie wypowiedzieć się w formie ruchowej i plastycznej.
METODA: czynna,
FORMA: grupowa, indywidualna
POMOCE: dziecko lub nauczycielka z innej grupy do recytacji wiersza, koperty podpisane przez nauczycielkę imieniem dziecka, kredki świecowe, piasek, sylwety piramid, chusty, gumki, aparat fotograficzny, książka Zulal Ayture – Scheele: Origami str.76, utwór muzyczny R. Schumann: Marzenie, fragment powieści H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1. Nauczycielka gromadzi dzieci wokół siebie. Nagle otwierają się drzwi sali. Wchodzi chłopak (nauczycielka umawia się wcześniej z dzieckiem), pod pachą ma koc. Rozkłada go, kładzie na nim ręce pod głową i zamyka oczy. Nauczycielka recytuje I
i IV zwrotkę, resztę recytuje dziecko. Wiersz pt. Konrad marzyciel.

B. Forma: Konrad marzyciel

Dzisiaj zjawił się na plaży
Konrad, który ciągle marzy.
Koc rozłożył i w półcieniu
marzyć zaczął w okamgnieniu.

Lecę w górę! Niesłychane!
Balon niesie mnie w nieznane.
Jest Australia. O! Kangury!
Strusie emu widzę z góry.

Wtem pojawia się Afryka
pełna zwierząt trochę dzika.
Są tu zebry, lwy, gazele
i antylop bardzo wiele.

O biegunie teraz marzę.
W mych marzeniach się odważę,
na spotkanie z niedźwiedziami,
wielorybem i fokami…

O wspaniałym marzę locie
w bardzo szybkim samolocie.
Zwiedzę Azję i Europę,
w Ameryce będę potem.

Słońce woła do Konrada:
– Ach mój drogi nie przesadzaj,
szumią fale, dość tych marzeń.
Czas na kąpiel pełną wrażeń.

Po zakończeniu recytacji dziecko „Konrad marzyciel” zabiera koc i bez słowa wychodzi z sali.

2. Nauczycielka kieruje pytania do dzieci:
Co takiego robił Konrad?
O czym marzył Konrad?
Co to znaczy marzyć? (należy zwrócić uwagę, żeby w odpowiedziach padło sformułowanie „podróże”).

Nauczycielka tak kieruje wypowiedziami dzieci, aby doprowadzić do stwierdzenia, że marzenie to myślenie o tym co człowiekowi sprawia przyjemność, co chciałby mieć, robić, zobaczyć, zwiedzić.

3. Dzieci zajmują dowolne miejsca na dywanie. Przechodzą do pozycji leżącej, podkładają pod głowę małe poduszki. Nauczycielka informuje, że za chwilę dzieci usłyszą utwór muzyczny Schumanna: Marzenie. Wtedy każde dziecko zamknie oczy i zacznie marzyć.



4. Dzieci przechodzą do stolików. Każde otrzymuje kartę i podpisaną przez nauczycielkę kopertę. Rysują swoje marzenia, następnie składają kartkę i wkładają ją do koperty, zaklejają i przyczepiają do tablicy.

5. Nauczycielka zwraca się do dzieci.
Wasze marzenia są na razie tajemnicą. Zdradzę wam dzisiaj moje marzenie, a jest nim podróż do dalekiego, bardzo ciekawego kraju.

Rozpoczyna recytację wiersza pt. Podróże.

B. Forma: Podróże

Każdy chętnie podróżuje.
Chce zobaczyć obce kraje.
Poznać nowych miłych ludzi
i ciekawe ich zwyczaje.

Nauczycielka zwraca się do dzieci:
W tę podróż zabieram was ze sobą. Polecimy samolotem.

6. Dzieci podzielone są na cztery grupy. Każda z grup otrzymuje szarfy w innym kolorze. Dzieci w poszczególnych grupach, tworzą koła. Przechodzą do pozycji leżącej, nogami do środka koła, ręce wyciągnięte na boki. Na hasło „włączyć silniki” – dzieci unoszą ręce lekko w górę, przechodzą do pozycji stojącej i w dowolnych kierunkach przemieszczają się po sali. Na hasło „lądowanie” dzieci opuszczają powoli ręce, wracają na swoje miejsca, przechodzą do pozycji leżącej.

7. Dzieci gromadzą się wokół nauczycielki.
W kraju z moich marzeń żyją zwierzęta, o których opowiadają zagadki:

B. Forma: Wielbłąd

Na pustynię wyrusza,
nie przeraża go susza.
Garby ma na grzbiecie.
O kim myślę, wiecie?
 B. Forma: Krokodyl

Bardzo groźny.
Mieszka w Nilu.
Myślę więc o …

Nauczycielka umieszcza na tablicy obrazki przedstawiające wielbłąda i krokodyla. Następnie zwraca się do dzieci:
Kraj do którego przybyliśmy to Egipt. Jest większy od naszego kraju. Płynie przez niego jedna z największych rzek na świecie. Nazywa się Nil. (nauczycielka umieszcza na tablicy napisy: Egipt, Nil).
Większość terenów w tym państwie pokrywają piaski. Czy wiecie jak nazywa się miejsce, w którym wokoło jest pełno piasku?

Nauczycielka odsłania przygotowaną przez siebie makietę. Na piasku stoją szablony piramid, wielbłądy wykonane techniką origami bądź ich sylwety. Nauczycielka zapoznaje dzieci z poszczególnymi elementami tłumacząc pojęcia piramida, karawana.



8. Dzieci „zamieniają się w Arabów”, zakładają chusty a na nie gumki. Nauczycielka objaśnia, że chusta nazywa się kufa i chroni przed słońcem.


Następnie przeprowadza zabawę przy muzyce. W rytmie podkładu muzycznego (muzyka instrumentalna o charakterystycznych rytmach). Dzieci naśladują jazdę na wielbłądzie. Na przerwę w muzyce dzieci zatrzymują się i słuchają kolejnych zwrotek wiersza prezentowanego przez prowadzącą.

B. Forma: Na pustynię wyruszamy

Na pustynię wyruszamy.
ciężki bagaż zabieramy.
Karawana na nas czeka
niechaj zatem nikt nie zwleka.

Gurty są już napełnione,
na wielbłądach zawieszone.
Dla każdego dla ochłody,
będzie spory zapas wody.

Zimne na pustyni noce,
zatem trzeba zabrać koce.
Kiedy piasek sadź pokryje,
każdy kocem się okryje.

Pomieszkamy na pustyni
jak prawdziwi Beduini.
Do oazy dotrzeć chcemy,
tam dni kilka odpoczniemy.

Po powrocie, moi mili,
opowiemy o pustyni.

9. Dzieci wspólnie z nauczycielką robią sobie zdjęcie pt. „ARABOWIE”.
Wspaniałą pamiątką z naszej wspólnej podróży w „marzeniach” będzie fotografia.

10. Nauczycielka pokazuje dzieciom książkę H. Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”. Jeżeli książka jest bogato ilustrowana wspólnie z dziećmi ogląda ilustracje nawiązując krótko do treści. Zwraca uwagę, że właśnie po przeczytaniu tej książki marzeniem jej stała się podróż do Egiptu.

uwaga:
Dzieci malują swoje „marzenia”. Prace umieszczają w kopertach.
Podczas zajęć porannych lub w trakcie zajęć popołudniowych nauczycielka otwiera (po 3-4 koperty) z „marzeniami dzieci”. Odkrywa zawarte w nich tajemnice. Dzieci samodzielnie się wypowiadają.

Grażyna Majdańska

źródło: rokwprzedszkolu.pl

#arkusze #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #parenting #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #szkoła #terapia #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #WWRD #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek


Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: