Toksyczni Ludzie. Zdrowa Zazdrość

Poprzedni:

Toksyczni: nasza zazdrość – test psychologiczny

Wiele osób codziennie stawia czoło chorej zazdrości i zawiści. Jest to skutkiem niemożności posiadania lub osiągnięcia tego, co ma ktoś inny. Jest to tak bardzo nasilone, że uniemożliwia im zajęcie się sobą i swoim postępowaniem, czyli tym, co naprawdę zasługuje na ich uwagę.

Kiedy pyta się ludzi o to, czy są zazdrośni, zwykle odpowiadają, że owszem, czasami odczuwają zazdrość ale tę zdrową, a nie chorą. Wiele osób opisuje zdrową zazdrość jako uczucie które ich ogarnia kiedy ktoś inny ma coś, czego oni sami pożądają, a jeszcze nie uzyskali i poprzysięgają sobie, że uczynią wszystko, co w ich mocy, żeby to osiągnąć. Tym samym przyznają, że ktoś podjął dodatkowy wysiłek jaki i oni muszą podjąć, żeby dotrzeć do tego samego miejsca. Taka zazdrość nie może przecież wiązać się z bólem ani frustracją.

François de la Rochefoucauld, filozof francuski powiedział: Nasza zazdrość zawsze trwa dłużej niż szczęście tych, którym zazdrościmy. Akceptując zdrową zazdrość ludzie poświęcają życie polegając na pragnieniu wcielenia się w kogoś innego. Czy takie osoby są jednak w stanie znieść i przejść wszystko to, co przeżyli inni, żeby osiągnąć sukces? Czy będą umieć podjąć dodatkowe trudy, skupić energię, z zapałem uczyć się i przygotowywać, zaplanować strategię i starannie dążyć do wytyczonego celu, jak czynią to ludzie którym zazdroszczą?

Chora Zazdrość

Miguel de Unamuno, hiszpański filozof kiedyś powiedział: Zawiść jest po tysiąckroć straszniejsza od głodu, gdyż jest głodem duchowym. Dzisiaj okazuje się, że świat opanowała plaga zazdrości i ludzie nie potrafią nadać znaczenia osiągnięciom i sukcesom jakie są ich udziałem. Owładnięte obsesją na punkcie cudzego życia i osiągnięć innych ofiary są jak ślepcy w obliczu możliwości jakie daje im własne życie i nie są już w stanie czerpać ze swojego istnienia radości, ani osiągać wyników.

Choroba nazwana zazdrością zmienia nas w osoby nietolerujące sukcesu innych i cierpiące z tego powodu, że mają mniej pieniędzy, mniej uznania oraz nie są tak szczęśliwi jak ktoś inny. Celem do którego musimy dążyć zawsze będzie mieć więcej niż druga osoba, nawet kosztem bólu i braku poczucia zadowolenia. Ktoś żyjący z takimi przekonaniami może tylko zajmować miejsce ofiary i marnować czas zamiast żyć szczęśliwie i pozwolić, żeby inni żyli najlepiej jak mogą.