SERDUSZKO
CEL:
– różnicowanie prawej i lewej strony ciała.
Dzieci tańczą przy skocznej melodii, gdy muzyka milknie – każde kładzie dłoń na sercu i wyczuwa jego bicie
(prowadzący pomaga w znalezieniu wskazanego miejsca i informuje, że serce jest po lewej stronie ciała).
Dzieci mówią i wskazują, co jeszcze jest po lewej stronie. Ponownie uczestnicy zabawy tańczą, gdy zaś muzyka milknie – samodzielnie znajdują serduszko.
STETOSKOP
CEL:
– różnicowanie lewej i prawej strony ciała.
Pomoce: stetoskop, skrawki papieru samoprzylepnego.
Dzieci słuchają bicia swojego serca przez stetoskop i dowiadują się, że serce jest po lewej stronie ciała. Następnie wskazują lewą część ciała i naklejają skrawki papieru samoprzylepnego po lewej stronie (np. na lewej ręce, lewej nodze).
TUPNIJ PRAWĄ NOGĄ
CEL:
– różnicowanie prawej i lewej strony ciała,
– wprowadzenie nastroju zabawy.
Pomoce: frotki.
Uczestnicy zabawy biegają w miejscu (jak najszybciej). Następnie odnajdują serce, wskazują lewą stronę ciała
i zakładają frotkę na lewą rękę. Kolejno dzieci poruszają się przy muzyce, zaś gdy muzyka milknie – wysłuchują i wypełniają kolejne komendy, np.
– Podnieście lewą dłoń.
– Tupnijcie prawą nogą.
– Stańcie na prawej nodze.
WITAJĄ SIĘ PRAWE STOPY
CEL:
– różnicowanie prawej i lewej strony ciała,
– powitanie grupy.
Dzieci wskazują lewą i prawą część ciała i zakładają frotkę na prawą rękę.
Następnie wypełniają komendy, np.
– Witają się prawe dłonie.
– Witają się lewe stopy (dotykają lewą stopą lewej stopy kolegi).
Kierunki
GDZIE SĄ KREDKI?
CEL:
– różnicowanie kierunków,
– prace porządkowe w półkach indywidualnych.
Dzieci odnajdują i wskazują lewą i prawą stronę ciała. Następnie układają wokół siebie przedmioty wyciągnięte z półek indywidualnych (zabawki, przybory do rysowania, piórniki itp.). Prowadzący wydaje kolejne polecenia, które dzieci realizują, np.
– Ułóżcie kredki po swojej lewej stronie.
– Ułóżcie ołówki po stronie prawej.
– Ułóżcie zabawki przed sobą.
Następnie układają przedmioty na półkach indywidualnych.
KLAUN
CEL:
– różnicowanie prawej i lewej strony ciała,
– wyzwalanie atmosfery zabawy.
Pomoce: kolorowe koła wycięte z papieru samoprzylepnego.
Prowadzący informuje dzieci, że za chwilę będziemy bawić się w cyrk i każdy będzie klaunem. Należy odpowiednio się „przebrać” naklejając koła w podany sposób, np.
– Na lewym kolanie naklejamy żółte koło.
– Na prawym łokciu – czerwone koło.
Gdy wszyscy są już „przebrani” włączmy muzykę marszową i rozpoczyna się parada klaunów. Każdy maszeruje i wykonuje kolejne komendy, np.
– Zatrzymujemy się i podnosimy do góry prawą rękę.
– Skaczemy na lewej nodze.
ZOSIA I JAŚ IDĄ NA BAL
CEL:
– różnicowanie prawej i lewej strony ciała,
– wykonanie gazetki.
Pomoce: narysowane na arkuszu szarego papieru sylwetki chłopca i dziewczynki.
Papier z narysowanymi sylwetkami rozkładamy na dywanie (sylwetki można również narysować kolorową kredą na tablicy). Najpierw ustalamy, gdzie na sylwetce jest lewa i prawa strona ciała, podkreślamy, że dzieci z obrazka stoją do nas przodem i dlatego naprzeciw naszej lewej strony jest ich prawa (możemy ustawić obok tablicy dziecko z frotką na lewej ręce, żeby każdy dostrzegł, że lewa strona jest w tym samym miejscu u każdego). Prowadzący wydaje pierwsze komendy, kolejne podają dzieci, np.
– Narysujcie Zosi w prawej dziurce od nosa kolczyk.
– Ozdóbcie lewą dłoń Zosi bransoletką.
– Naklejcie na prawym kolanie Jasia łatkę.
Ozdobione sylwetki wieszamy na gazetce.
SPACER MISIA
CEL:
– rozpoznawanie i nazywanie kierunków.
Pomoce: maskotki.
Dzieci siedzą w kręgu. Każdy uczestnik zabawy ma maskotkę, z którą się wita. Następnie zabiera swoją zabawkę na spacer do parku. Nauczyciel instruuje, jak maskotka ma tam dojść, np.
– Misio idzie prosto. Stop.
– Misio skręca w prawo.
DO ŚLIMAKA
W ODWIEDZINY
CEL:
– przeliczanie w zakresie 10,
– utrwalenie kierunków,
– wprowadzenie nastroju zabawy.
Dzieci mówią razem:
– Gęstym lasem biegnie ścieżka, a przy ścieżce ślimak mieszka.
W lesie się zgubimy, jeśli do ślimaka nie trafimy.
– Ślimaku, ślimaku, jak do ciebie dojść?
Ślimak podaje, np. 5 kroków prosto, 2 kroki w lewo i wskazuje dowolne dziecko, które idzie we wskazany sposób. Jeśli poprawnie wykona zadanie – zostaje nowym ślimakiem.
Dorota Niewola, Zabawy matematyczne…, 2012