Zabawy logorytmiczne dla dzieci

Zabawy logorytmiczne dla dzieci w wieku przedszkolnym, gry i zabawy w przedszkolu

Celem tych zabaw jest:

wyrabianie u dzieci prawidłowego wykonywania ruchów lokomocyjnych,
wykształcenie prawidłowego wykonywania podskoków naprzemiennych,
wyrabianie pamięci ruchowej, orientacji przestrzennej i koordynacji statycznej,
ćwiczenie rozluźnienia i napięcia mięśni,
wyrabianie wyczucia położenia ciała względem przestrzeni,
usprawnianie narządów mowy.

Ćwiczenia lokomocyjne:

Zabawa „Pociągi”– dzieci ustawione w trzech rzędach. Jeden pociąg rusza na dźwięk muzyki wydającej dźwięki podobne do piły, stawiając duże kroki mówiąc słowa; czuuuuuuuuu (przeciągając jak najdłużej).
Drugi rusza, gdy zaczynają grać grzechotki, dzieci poruszają się w rytm ósemek (dzieci mówią krótko czu, czu, czu w rytm stawianych kroków). Natomiast trzeci pociąg rusza, gdy do rytmu wkracza muzyka marszowa. Dzieci maszerują wysoko podnosząc kolana (słowa czu, czu, czu wymawiają rytmiczne odpowiednio do stawianych kroków). Pociągi poruszają się cały czas w rytm swojej muzyki omijając się. Gdy muzyka cichnie dzieci stają w rozsypce i poruszają się jak pajacyki. Następnie w rytm muzyki bawarskiej śpiewają wyraźnie przeciągając: heidi, heidi. Na sygnał dzieci dobierają się parami, robią haczyki i podskakują w kółeczku. Gdy zaczyna się muzyka marszowa dzieci ustawiają się w jednym rzędzie i maszerują w miejscu. Na sygnał rozchodzą się raz w lewo, raz w prawo i tworzą dwa koła chwytając się za ręce. Gdy cichnie muzyka dzieci dobierają się parami i tańczą w kole „Polkę Jarocinkę”, gdy zaczyna grać muzyka. Przy refrenie śpiewają; Dookoła, dookoła, dookoła, dookoła, raz i dwa (2x).

Zabawa „Rakieta” – Marsz w rozsypce po sali w rytm wystukiwanego rytmu na bębenku. Jeśli nauczycielka gra cicho dzieci maszerują na palcach, gdy głośno idą mocno uderzając stopami o podłogę, wysoko podnosząc kolana. Na hasło: Rakieta stratuje – biegną w różnych kierunkach przyspieszając tempo.

Ćwiczenia wyrabiające poczucie świadomego ruchu:

Zabawa „Wiatr” – dzieci chodzą między woreczkami rozłożonymi w sali. W tle słychać muzykę z odgłosami wiatru. Gdy jest spokojna, dzieci chodzą na palcach w umiarkowanym tempie. Nagle zrywa się wichura, dzieci biegają w różnych kierunkach robiąc obroty z uniesionymi rękami w górze dookoła siebie. gdy muzyka cichnie kładą się na dywanie i turlają się po nim jak listki.

Ćwiczenia wyrabiające poczucie świadomego rytmu:

Zabawa pt. „Chmurka” – dzieci chodzą po sali naśladując płynące chmurki na niebie, cicho wypowiadając sylabę „szuuuuuuu”. Aby nie zderzyć się z inną chmurą omijają leżące woreczki na podłodze. Na dźwięki bębenka i słowa nauczycielki „Burza”, dzieci w wyznaczonym miejscu kucają i głośno mówią; bum, bum, bum. Sygnał dźwiękowy (grzechotka) oznacza, że dzieci znów swobodnie poruszają się po sali mówiąc cicho słowa; szuuuuuuu.

Ćwiczenia naprężające i rozluźniające:

Zabawa „Pajacyk” – w tle słychać utwór Griega pt. „Poranek”. Dzieci leżą na dywanie zaczarowane w pajacyki. Powoli podnoszą się do pozycji stojącej wykonując ruchy tak jakby były pociągane za sznurki wypowiadając słowa tik, tak. Im głośniejsza muzyka, tym ruchy są bardziej intensywne i głośniej wypowiadają słowa tik-tak. Muzyka cichnie, pajacyk opuszcza głowę, opadają mu ręce, brzuch i nogi. Cichutko też mówi słowa tik-tak. Na koniec kładzie się w bezruchu na dywanie i milknie.

Ćwiczenia rozwijające koordynację ruchów:

Zabawa „Mróz maluje” – dzieci stoją w rozsypce, a w tle słychać muzykę Vivaldiego z cyklu „Cztery pory roku – zima”. Zaczynają chodzić po sali w różnych kierunkach, przytupując nogami, powtarzając słowa; tup,tup,tup. Chuchając w ręce i pocierając całe ciało wypowiadają słowa; huhuha – kilka razy. Cichnie muzyka i nauczycielka mówi; Mróz maluje, wówczas dzieci starają się jedna ręką malować kółka i kreski jak mróz po szybie a nogami przytupywać.

Ćwiczenia z tytułem zabawowym:

Zabawa „Ryby i raki”– dzieci podzielone na dwa zespoły. Kilkoro jest rakami, a pozostałe rybami. Zespół raków porusza się do tyłu opierając się na rękach i nogach powtarzając słowa; „idzie rak – nieborak jak uszczypnie będzie znak”. Na hasło; „Płyną ryby” – raki starają się uciec albo swoimi nogami objąć rybę wówczas ryba zamienia się w raka. Polowanie na ryby trwa dotąd, aż wszyscy staną się rakami. W grupach obowiązuje zasada, że każdy rak, któremu uda się złapać rybę zmienia ją w raka, a każda ryba, która złapie raka zmienia go w rybę.

Zabawa „Królowa Śniegu” – Dzieci odzwierciedlają za pomocą gestu i ruchu treść opowiadanej przez nauczycielkę baśni pt. „Królowa Śniegu”. Naśladują podróż czarodziejskimi saniami, naśladują rzucanie śnieżkami, lepienie bałwana. Na hasło: „Rozgrzewamy serce Kaja” – dzieci nabierają powietrze nosem i wydychają ustami mówiąc przy tym sylaby – hu, hu ha. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Ćwiczenia naprężające i rozluźniające:

Zabawa „Balonik”– każde dziecko otrzymuje balonik do nadmuchania. Po nadmuchaniu nauczycielka przebija go szpilką. Po tym dzieci naśladują balony- nabierają dużo powietrza i udają, że pękają, kładą się na dywanie i swobodnie oddychają przez nos, rozluźniając swoje mięśnie.

Ćwiczenia rozwijające koordynację ruchów:

Zabawa „Pieczemy ciasto” – Dzieci siedzą w kole i naśladują pieczenie ciasta. Wsypują mąkę do miski, mieszając obiema rękoma. Następnie wrzucają jajka – jedna ręka bierze jajko a druga skorupki wyrzuca za siebie. Aby ciasto się upiekło musimy je dobrze ugnieść, dlatego naśladujemy gniecenie ciasta wykonując ruchy naprzemienne – raz jedna ręka, raz druga.

Opracowały: Monika Szałajko, Barbara Ozymko-Galińska