Wspomaganie rozwoju mowy dzieci – dziecko zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym.
TEMAT: „Wąż to takie dziwne zwierzę” – utrwalanie poprawnej wymowy głoski syczącej – s
CEL GŁÓWNY:
-utrwalanie prawidłowej wymowy głoski syczącej – s
CELE SZCZEGÓŁOWE:
-usprawnianie narządów artykulacyjnych
-zachęcanie do samodzielnej wypowiedzi
-ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci i percepcji słuchowej
-utrwalanie prawidłowej wymowy głoski syczącej – s
METODY: ćwiczenia artykulacyjne, fonacyjne, gry i zabawy.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: płyta CD, kolorowe kartki
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. „Kołysz się kołysz” – powitanie
Kołysz się kołysz, stój – akcentowanie rytmu poprzez kląskanie, cmokanie, gwizdanie, parskanie
Refren
– podczas refrenu uczestnik wita się z innymi uczestnikami poprzez podanie dłoni, przybicie piątki dziesiątki, przyłożenie żółwika, przytulenie się
2. „Spacer na łące” – ćwiczenia oddechowe
Uczestnik wyobraża sobie, że jest na łące. Podchodzi do każdego kwiatka mi wącha go – wciąga powietrze nosem, zatrzymuje wdech (żeby zapamiętać piękny zapach i wypuszcza powietrze ustami.
3. „Łąka” – zagadki słuchowe
Uczestnicy uważnie słuchają nagrania a następnie nazywają zwierzęta, które można spotkać na łące – próbują naśladować odgłosy tych zwierząt
4. „Kogo jeszcze można spotkać na łące?” – prezentacja sylwety węża i prawidłowej artykulacji głoski s (szeroki uśmiech, język leży płasko za dolnymi zębami, zęby zbliżone, wargi rozchylone, spłaszczone przylegają do zębów)
5. „Wąż z jedną nóżką” – masaż policzków i mięśnia okrężnego warg
Uczestnicy słuchają wiersza i wykonują kciukiem lub opuszkami palców masażyk policzków i mięśnia okrężnego warg
Wąż dziwne zwierzę
Wąż to takie dziwne zwierzę
zamiast chodzić ciągle leży
i lubując się w pełzaniu
ani myśli o skakaniu
może by polubił skoki
gdyby miał choć ze dwie nogi
lecz, że nie ma jednej nawet
cicho sunąc zmyka w trawie
Wąż z jedną nóżką
wciąż i wciąż pełznie wąż,
pełznie sobie polną dróżką
przytupując jedną nóżką
wciąż i wciąż pełznie wąż
pełznie sobie polną dróżką
przytupując jedną nóżką
6. „Ciekawski wąż„ – ćwiczenie języka
Język zastępuje wężowi ręce, to właśnie językiem dotyka on otaczające go rzeczy, rośliny itd. Uczestnicy wysuwają do przodu i chowają język, kierują go na boki, przesuwają język po górnych i dolnych zębach Wąż w swojej wędrówce napotkał przeszkodę płot próbuje się przez niego przecisnąć-zęby zaciśnięte język napiera na nie. Uczestnicy naśladują pełzającego węża
7.”Wąż” – zabawa przy piosence
8. „O to wąż” – wykonanie węża z gazety
Uczestnicy naśladują ruchy prowadzącego – sposób trzymania kartki i jej przerywania.
O to wąż
To głowa węża
A to wąż w ciąż i w ciąż
A to już koniec węża
9. Pożegnanie
Powtórzenie prawidłowej artykulacji głoski s i zachęcanie do zabawy papierowym wężem.
PROPOZYCJE ROZSZERZENIA ZAJĘCIA
„Co w trawie piszczy” – różnicowanie głoski s i z
Uczestnicy siedzą w kole prowadzący pokazuje obrazki gdy na obrazku pojawi się osa uczestnicy maja się jak najszybciej zamienić się miejscami – muszą przy tym bzyczeć zzzzzz, gdy pojawi się wąż robią to samo sycząc ssssssss
„Głodny wąż” – ćwiczenia żuchwy
naśladowanie przeżuwania.
Oblizywanie się (ćw. języka)
Mruczenie (ćw. podniebienia miękkiego)
„Tak,tak,tak –nie,nie,nie” – rozmowa dwóch wężów
uczestnicy dobierają się parami naśladują rozmowę dwóch wężów może to być kłótnia, mogą do siebie zwracać się z prośbą,
sa-sa, so-so, su-su, se-se, sy-sy
asa-asa, oso-oso, ese-ese, usu-usu itd.
”Zmęczony wąż” – ćwiczenia podniebienia miękkiego
kaszlenie z językiem wysuniętym z ust.
język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.
Ziewanie
„Śpiący wąż” – ćwiczenie oddechowe
uczestnicy leżą na dywanie udają śpiącego węża oddychają przeponowo prowadzący sprawdza prawidłowość.
Opracowanie: Joanna Kulikowska-Jopich
Wężowe wierszyki
„Wąż„
Ludwik Jerzy Kern
Idzie wąż wąską dróżką,
nie porusza żadną nóżką.
Poruszałby gdyby mógł,
lecz wąż przecież nie ma nóg.
Wąż-kaligraf
Jan Brzechwa
Daleko, w krainie Goa,
Żył bardzo długo wąż boa,
Który przedziwnym trafem
Był świetnym kaligrafem.
Miał jednak tę naturę,
Że liter nie pisał piórem.
Pióro – rzecz nauczycielska,
On zaś litery niektóre
Tworzył wprost z własnego cielska.
Kiedy więc barana zjadał,
W literę Be się układał,
A kiedy lwa brał na cel,
Zwijał się w literę eL.
Żeby zgruchotać panterę,
Tworzył z siebie Pe literę,
A gdy na szakala szedł,
Skręcał się cały w eS-Zet.
I tylko spotkawszy żyrafę
Popełnił gafę, kiedy gniótł jej grzbiet,
Bo chociaż był kaligrafem,
Nie wiedział, jak kropkę postawić nad Zet.
Tak oto w krainie Goa
Poczynał sobie wąż boa
I sto lat jeszcze przeżyłby chyba,
Lecz go wreszcie myśliwy przydybał.
Wąż nie zdążył poruszyć łbem.
Pif-paf! – i już leżał nieżywy.
Leżał w kształcie litery eM.
Na znak, że go zabił myśliwy.
Wąż
Żmija chciała mieć węża.
Za męża.
I z tej przyczyny,
Poszła do niego,
W odwiedziny.
Wąż powiedział:
- A jak zapyta mnie tata,
Dlaczego pani taka jędzowata?
Albo mama mnie zapyta,
Dlaczego pani taka jadowita?
Po za tym, takie jest zdanie moje, - Ja się pani po prostu boję.
I daremnie się pani trudzi,
Uczucie się we mnie nie wzbudzi.
A oprócz tego, ja się wcale z tym
Nie kryję,
Nie chciałbym we własnym domu,
Hodować następne
Żmije.
źródło: modm.edu.pl, wierszykidladzieci.pl, wiersze.juniora.pl
#arkusze #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #storytelling #szkoła #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 