Wierszyki – masażyki. Integracja – relaksacja

Masażyki to forma zabawy/aktywności oparta na zmyśle dotyku. Pozwalają one na pogłębienie więzi uczuciowej rodzica z dzieckiem. Dzięki formie nie samego masażyku, ale dodatkowo wierszyka stanowią ciekawe urozmaicenie dla dzieci i stanowią możliwość rozwijania wyobraźni dziecka.

Wierszyki w formie masażyków uczą dzieci orientacji we własnym ciele, pomagają poznać kierunki (góra – dół, lewo – prawo) i oczywiście dostarczają bodźce dotykowe. Ponadto rozwijają umiejętności koncentracji uwagi – koncentrowania się na sobie, swoim ciele co pozwala na USPOKAJANIE SIĘ i ODPRĘŻENIE DZIECKA.

CIASTECZKA
CEL:
– łagodzenie napięć,
– relaksacja,
– integracja grupy.
Uczestnicy zabawy w parach. Jeden z nich leży na brzuchu, drugi masuje plecy kolegi. Nauczyciel demonstruje
ruchy i instruuje. Najpierw ucieram masła kosteczkę, a potem dodam cukru garsteczkę (okrężne ruchy dłońmi).
Wsypię proszku łyżeczkę i odpocznę troszeczkę (uderzenie opuszkami palców).
Dodam dwie szklanki mąki białej
– o! Ciasto mam już doskonałe (naciśnięcia dłońmi).
Wywałkuję, wywałkuję („wałkowanie” przedramieniem)
i udekoruję (naciśnięcia palcami).
Wykroję i do pieca na godzinkę (delikatne uszczypnięcia)
– czy już masz wesołą minkę? (rysujemy uśmiech na plecach).

ROWEREK
CEL:
– relaksacja.
Uczestnicy zabawy leżą na plecach. Prowadzący opowiada bajkę.
– Jesteśmy na spacerze, pojedziemy na rowerze.
Bardzo daleko – za las, za rzekę.
Tylko chwilkę odpoczniemy i wnet popedałujemy. Niestety przebiła się opona i musimy poczekać, aż tata ją sklei.
– Jesteśmy na spacerze, pojedziemy na rowerze.
Tylko rower naprawimy i za chwilę wyruszymy.
Prowadzący opowiada o tym, że psują się kolejne części w rowerze, uczestnicy zabawy nadal leżą na plecach
i wspólnie z osobą prowadzącą mówią powtarzający się fragment.

MUCHA
CEL:
– relaksacja.
– Leżę sobie na dywanie, czekam – coś się zaraz stanie.
Nagle koło mego ucha brzęczy mucha.
Dzieci leżą na dywanie, oczy mają zamknięte. Prowadzący oznajmia, że za chwilkę zdradzi grzecznym dzieciom sekret. Podchodzi do kolejnych uczestników zabawy i szeptem mówi komplement, wydaje polecenie (np. otwórz oczy i usiądź przy stoliku) lub oznajmia, co będziemy za chwilę robić.

ŁASKOTKI
CEL:
– relaksacja.
Uczestnicy zabawy w parach, jeden leży na dywanie, drugi w siadzie klęcznym obok.
– Śmiech się ukrył gdzieś za drzwiami,
– zaraz będzie razem z nami.
Połaskoczę cię leciutko i już będzie wesolutko.
Dziecko musi wyrazić zgodę na łaskotanie. Zabawę kończymy, gdy to w jakikolwiek sposób zasygnalizuje.
Zamiana ról.

UŚMIECH
CEL:
– relaksacja.
Dzieci leżą na brzuchu, oczy zamknięte, słuchają muzyki relaksacyjnej. Prowadzący mówi:
– Wtedy, gdy już odpoczniecie uśmiech dostaniecie.
I rysuje na plecach kolejnych uczestników zabawy uśmiechniętą minkę. Jest to równocześnie sygnał końca zabawy.

WACHLARZ
CEL:
– relaksacja.
Dzieci leżą na plecach, słuchają muzyki relaksacyjnej.
Wybrani uczestnicy zabawy (dwóch lub trzech) wachlują kolegów papierowymi wachlarzami.

MALARZ
CEL:
– relaksacja.
Uczestnicy zabawy w parach. Jeden leży na brzuchu.
Partner rysuje na jego plecach obrazek na podany temat.
Zamiana ról.

Dorota Niewola

źródło: D. Niewola, Zabawy integracyjne i nie tylko