Czym jest personalizm?


Pedagogika XXI wieku została zdominowana przez dwa przeciwstawiane sobie nurty
wychowawcze: p e d a g o g i k ę a l t e r n a t y w n ą oraz p e d a g o g i k ę
p e r s o n a l i s t y c z n ą .
Pierwsza z wymienionych wyrasta z nurtu Nowego Wychowania (zwanego niekiedy
a n t y p e d a g o g i k ą ) reprezentującego liberalne podejście do kwestii procesu
wychowawczego i zasad nim rządzących, stawiającego w centrum dziecko z jego wolnością
w zaspokajaniu potrzeb. Obecnie do pedagogiki alternatywnej zalicza się wszystkie
propozycje stojące w opozycji do tradycyjnego nauczania państwowego opartego na
systemie koedukacyjnego nauczania klasowo-lekcyjnego. Pedagogika personalistyczna
w centrum stawia humanistyczne przekonanie o wartości i godności każdego człowieka jako
osoby – istoty rozumnej i wolnej przekraczającej dzięki temu świat przyrody. Wartości te
dotyczą każdego człowieka niezależnie od jego stanu posiadania, wieku, płci, stanu zdrowia
czy przekonań religijnych. Godność osoby ludzkiej jest wartością nadrzędną. Osoba ludzka ma z jednej strony charakter społeczny – i jako taka ma prawa i obowiązki wynikające
z przynależności do społeczeństwa – z drugiej strony posiada cechy indywidualne
wyróżniające ją spośród innych ludzi, które to cechy wymagają sprawiedliwego
poszanowania. Wybitny przedstawiciel personalizmu – J. Maritain, sformułował w latach
czterdziestych XX wieku zbiór praw należnych osobie ludzkiej, które zostały włączone do
takich dokumentów międzynarodowych jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka oraz
Deklaracja Praw Dziecka. Zatem u podstaw dwudziestowiecznej demokracji stoją założenia
personalizmu, który z kolei opiera się na filozoficznej i kulturalnej tradycji grecko-rzymsko-
chrześcijańskiej. Personalizm głosi szacunek dla uniwersalnych praw i wartości należnych
człowiekowi z powodu jego osobowości – cechy, która wyróżnia go spośród świata zwierząt.
Uwieńczeniem tych praw i wartości jest nieśmiertelna triada dobra, piękna i prawdy –
wartości, które konstytuują ludzkie dążenie do wzrastania moralnego i biologicznego. (źródło: ORE)

CEL OGÓLNY:

  • kształtowanie postawy przestrzegania przyjętych w przedszkolu zasad


CELE SZCZEGÓŁOWE:

  • poznanie zasad dobrego zachowania w przedszkolu
  • zachęcanie do używania słów: proszę, dziękuję przepraszam, dzień dobry, do widzenia
  • wdrażanie do wypowiadania się na tle grupy
  • kształtowanie umiejętności podziału zachowania na pozytywne i negatywne


CELE OPERACYJNE – dziecko:

  • potrafi stworzyć koło i usiąść po turecku
  • rozpoznaje zachowania pozytywne i negatywne
  • wie, jakie mogą być skutki złego zachowania
  • zna zasady zachowania w grupie i zobowiązuje się ich przestrzegać


METODY:

  • słowne: rozmowa, opis, charakterystyka
  • oglądowe: pokaz, instrukcja
  • czynne: tworzenie obrazkowego kodeksu


FORMY:

  • indywidualna
  • grupowa


ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

  • obrazki do tworzenia Kodeksu Przedszkolaka
  • piosenka „Małpka Fiku-Miku”
  • magnetofon
  • szpileczki i dwie tablice na zasady (kolor zielony i czerwony)
  • opowiadanie o zachowaniu (I. Salach „Złe zachowanie”)
  • ordery grzecznego przedszkolaka


I CZĘŚĆ WSTĘPNA:

1. Zaproszenie dzieci do zajęć – stworzenie koła, siadanie w siadzie skrzyżnym na dywanie. Zaprezentowanie tematyki dzisiejszych zajęć.

2. Zabawa ruchowa ze śpiewem „Małpka Fiku-Miku”:

Fiku, miku, fiku, miku,        (półobroty i machanie rękami)

skacze małpka na patyku.        (skaczemy)

Potem kręci się dokoła       (kręcimy się w kółko)

– małpka śmieje się – wesoła!     (uśmiech i kiwanie głową na boki)

Fiku, miku, fiku, miku,       (półobroty i machanie rękami)

siedzi małpka na patyku         (siadamy na podłodze)

i nóżkami tupie żwawo:         (głośno tupiemy)

w lewo, w prawo, w lewo, w prawo.     (tupiemy raz po prawej, raz po lewej stronie)


Fiku, miku, fiku, miku,         (półobroty i machanie rękami)

tańczy małpka na patyku.     (tańczymy)

Noga w przód i noga w bok,     (noga może się opierać na podłodze, ale może być uniesiona w powietrzu)

noga w tył i… hop! Podskok!     (noga do tyłu i wysoki podskok)



II CZĘŚĆ GŁÓWNA:

3. Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczycielkę – I. Salach „Złe zachowanie”. Uświadamianie dzieciom skutków złego zachowania – swobodne wypowiedzi dzieci.

Złe zachowanie


Zajrzyjmy dzisiaj do sali maluchów. Co dzieci teraz robią? Proszę, proszę jedzą obiad.
Aż miło popatrzeć –przysunięte na krzesełkach do stolików i jedzenie znika z talerzy.
Ale… nie wszyscy zachowują się przykładnie. Malutki chłopczyk wierci się na krzesełku
okropnie. O, teraz schylił się pod stolik, teraz puka w talerz łyżką. Znowu coś mu spadło
pod stolik.
Nagle… Fajt… I kubek z kompotem spada na podłogę. Rety! Na stoliku mokro, mokra
bluzeczka i jeszcze dywan zachlapany.
-Oj proszę pani, wylało się –chlipie Kubuś.
Samo? –zapytała pani podchodząc do stolika.
-Nie! On się kręcił i strącił kubek –skarży Renia.
-Czy jeszcze ktoś się kręcił i rozlał kompot? –zaciekawiła się pani.
-Nie, my siedzimy przy obiedzie grzecznie –krzyknęły zgodnie dzieci.
-Widzisz Kubusiu, bierz przykład z kolegów, a nie przytrafi ci się przykry wypadek –
uśmiechnęła się pani.
-Nie płacz, naprawimy szkodę i usiądziesz ładnie przy stoliku, jak siedzą inni.

4. Wskazanie dzieciom dwóch tablic w dwóch różnych kolorach – zielonym i czerwonym oraz obrazków dotyczących złego i dobrego zachowania. Zadaniem dzieci jest przyczepienie właściwych obrazków do właściwych tablic.

  • czerwona – obrazki ze złym zachowaniem;
  • zielona – obrazki z dobrym zachowaniem.


5. Podsumowanie przez dzieci złych i dobrych zachowań w przedszkolu, próba przewidywania ich skutków. Uzyskanie zgody dzieci na przestrzeganie kontraktu – odciśnięcie dłoni umoczonej w farbie.

III CZĘŚĆ KOŃCOWA

6. Zaprezentowanie przez dzieci wiersza „Mam trzy lata”. Stworzenie okazji do pokonywania nieśmiałości.

7. Przypomnienie dzieciom o zasadach panujących podczas zabawy:

  • odkładanie zabawek na miejsce
  • używanie jednej zabawki w trosce o porządek
  • zgodna zabawa z innymi dziećmi


8. Podziękowanie dzieciom za zajęcia i przyznanie „Orderów dobrego zachowania”.

autor: Natalia Cherek

#arkusze #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #storytelling #szkoła #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek


Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: