Pamięć, uwaga i percepcja to trzy ściśle współpracujące ze sobą mechanizmy. Nie sposób trenować jednego z nich bez jednoczesnego angażowania pozostałych. Przedstawione poniżej aktywności pozwalają doskonalić każdy z trzech wymienionych procesów równocześnie.
Zabawy dla trzylatków
Czyj to kapeć?
Do zabawy potrzeba od kilku do kilkunastu dzieci. Prosimy je, aby zapamiętały wygląd kapci swoich kolegów i koleżanek. Wszyscy uczestnicy siadają w kole; jeden kapeć kładą na środku koła, a drugi pozostawiają na stopie. Siadają w klęku podpartym, tak aby ich stopy nie były widoczne dla innych. Jedno z dzieci wybiera dowolny kapeć ze środka i wręcza go hipotetycznemu właścicielowi. Osoba, która odzyskała kapeć, wybiera jako kolejna. W przypadku pomyłki dziecko zgaduje do skutku.
Co zniknęło?
Prowadzący układa przed dzieckiem 5–8 znanych mu przedmiotów. Mogą to być np. zabawki lub przedmioty codziennego użytku. Po ok. 2 min obserwowania przedmiotów dorosły prosi dziecko, aby zamknęło oczy. W tym czasie chowa jeden z przedmiotów, przykrywając go ręcznikiem. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, jaki przedmiot został ukryty. Jeśli w tej wersji zabawa wydaje się zbyt łatwa, przedmiot zupełnie usuwamy ze stołu, a pozostałe zamieniamy miejscami.
Alternatywnie: do zabawy potrzebna jest dosyć liczna grupa dzieci. Wybrany przedszkolak odchodzi od koła i zamyka oczy. W tym czasie jedno z pozostałych dzieci zostaje zakryte kocem. Zadaniem wybranego dziecka jest odgadnąć, kogo brakuje.
Gra w kolory
To stara i bardzo wartościowa zabawa podwórkowa. Osoba prowadząca stoi wewnątrz koła, pozostałe – na jego obwodzie. Prowadzący podaje piłkę każdemu dziecku po kolei, jednocześnie wypowiadając nazwę koloru, a dziecko łapie piłkę. Gdy prowadzący wypowie kolor czarny, przedszkolak unika złapania piłki. Musi więc być uważny i wykazać się refleksem, by nie złapać piłki w nieodpowiednim momencie.
Kolory – zabawa z chustą animacyjną
Chustę animacyjną rozkładamy na podłodze i prosimy dzieci, aby stanęły na ulubionym kolorze. Prowadzący opowiada spontaniczną historię, np. o spacerze na łące. Za każdym razem, gdy w opowiadaniu pojawi się nazwa koloru, zadaniem wszystkich dzieci jest stanąć na wymienionym polu na chuście animacyjnej (na odpowiednim kolorze). Alternatywą dla chusty animacyjnej jest plansza do Twistera lub kolorowe kartki czy ręczniki. W przypadku zastępników należy jednak zwrócić uwagę, czy zabawa z ich użyciem nie grozi potknięciem albo poślizgnięciem się.
Gdy usłyszysz swoje imię…
Dzieci siedzą w kole. Prowadzący wymienia 5–6 imion obecnych osób. Gdy skończy, zadaniem dzieci jest ustawić się w wymienionej kolejności na umówiony sygnał. W kolejnej rundzie wymawia imiona innych osób, tak aby każdy miał szansę wziąć udział w zabawie. Choć zabawa wydaje się banalna, jej realizacja to nie lada wyzwanie dla maluszka.
Co ma ogórek?
Dziecko zostaje poproszone o wysłuchanie znanej piosenki Ogórek zielony ma garniturek. Po wysłuchaniu pierwszej zwrotki i refrenu dorosły układa przed dzieckiem obrazki – cztery do każdego zadanego pytania. Pyta: „O jakim warzywie mówiła piosenka?” (do wyboru np. ogórek, pomidor, groszek, marchewka), „Jaki kolor miał garniturek?” (do wyboru cztery różne kolory, w tym zielony), „Które ubrania należą do ogórka?” (do wyboru np. czapka, szalik, rękawiczki, kalosze), „Jakie buty nosił ogórek?” (do wyboru różne buty, np. sandały, kalosze, kozaki, trampki). To świetne ćwiczenie uważności słuchowej dziecka.
Idź, stój, skacz
Zabawy muzyczne to niewątpliwie jedne z ulubionych na tym etapie. Ich dodatkowym walorem jest to, że szansę na sukces mają zarówno dzieci mówiące bardzo płynnie, jak i te z opóźnieniami w rozwoju mowy. Prowadzący wyjaśnia dzieciom trzy sygnały grane na dowolnym instrumencie: ciągły oznacza „idź”, przerywany i rytmiczny „skacz”, a brak sygnału „stój”. Zadaniem dziecka jest adekwatna, jak najszybsza reakcja w toku zabawy. W pierwszych rundach warto uczestniczyć w zabawie wraz z dzieckiem, dając mu możliwość naśladowania prawidłowej reakcji.
Coś zielonego i dużego!
Zadaniem dziecka jest odszukanie w najbliższym otoczeniu przedmiotu, którego cechy spełniają kryterium koloru i wielkości (mały/duży). Choć modyfikacji zabawy może być wiele, w przypadku trzylatków nie warto zmieniać wymienionych cech do czasu, aż dzieci nie poczują się pewnie w tej wersji zabawy. Kolor i wielkość to jedne z pierwszych i łatwiejszych do rozpoznania właściwości dla maluszka.
Co to jest?
Prowadzący zabawę wybiera wraz z dzieckiem 10 przedmiotów, a następnie prosi malca o zamknięcie oczu. W tym czasie wkłada do worka jedną z przygotowanych rzeczy. Zadaniem dziecka jest odgadnąć przez dotyk, co zostało schowane. To ważne, żeby pozostałe przedmioty nie leżały w zasięgu wzroku dziecka – w ten sposób angażujemy w szczególności percepcję dotykową. Włożenie do worka kilku przedmiotów jednocześnie będzie dodatkowym utrudnieniem dla trzylatka, który nieprecyzyjnie operuje jeszcze motoryką dłoni. Jeśli prawidłowe wykonanie zadania jest dla dziecka zbyt trudne, można ułatwić je poprzez zmniejszenie liczby przedmiotów lub większe ich zróżnicowanie (ze względu na kształt, fakturę, wielkość czy właściwości).
Zabawy dla czterolatków
Łańcuszek ruchowy
#arkusze #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #parenting #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #szkoła #terapia #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #WWRD #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 