Cele ogólne:
- Kształtowanie postawy opiekuńczej wobec przyrody i budzenie odpowiedzialności za jej stan.
- Uświadomienie znaczenia wody w życiu codziennym, ukazanie problemów z dostępem do wody pitnej w niektórych krajach i motywowanie do oszczędzania wody.
- Rozbudzenie ciekawości badawczej dzieci, zwrócenie uwagi na problem zanieczyszczania wody.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- wie, dlaczego ziemia jest nazywana niebieską planetą
- wie gdzie na ziemi znajduje się woda
- jest świadome ile jest na świecie wody słonej i słodkiej
- wie dlaczego należy szanować wodę i podaje sposoby na oszczędzanie wody
- zna przykłady krajów gdzie brakuje wody
- jest świadome ile wody zużywamy podczas codziennych czynności
- doskonali sprawność manualną wykonując pracę plastyczną
Obszar aktywności: językowy, przyrodniczy, plastyczny
Metody:
- czynne (zadań stawianych dziecku, kierowania aktywnością)
- oglądowe (doświadczenie, pokaz sekwencji ruchowych)
- słowne (zagadki, rozmowa, objaśnienia)
Forma:
- praca samodzielna
- praca z całą grupą
Środki dydaktyczne: płyta CD z odgłosami wody, globus, wiadro z wodą, przezroczyste pojemniki, miarka kuchenna, kubeczki z wodą do picia i słoną, puste kubeczki plastikowe, ilustracja – codzienne zużycie wody, plastikowa butelka, zdjęcia z krajów, gdzie brakuje wody, narysowane krople, cienka bibułka.
Cykl hydrologiczny
Woda wokół nas
Skąd się bierze deszcz
Przebieg zajęć:
Wszystkie dzieci ubrane są w tym dniu na niebiesko.
1.„Dźwięki wody” – zabawa na powitanie.
Dzieci siedzą w kole na dywanie. Odtwarzamy z płyty różne odgłosy wody (np. kapiący kran, szum wodospadu, rzeki, fale oceaniczne, szum spłukiwanej wody, deszcz itp.). Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, co to za dźwięki. Odpowiedź na pytanie: co łączy wszystkie te dźwięki?
2. „Gdzie jest woda?”
Rozmowa: W jakiej postaci woda występuje na Ziemi? Gdzie dookoła nas jest woda? (rzeki, jeziora, źródła, lodowce, chmury, deszcz, śnieg, wody podziemne itd.). W czym jeszcze znajduje się woda? (np. rośliny, zwierzęta, człowiek). Wyjaśnienie, że organizm człowieka składa się przede wszystkim z wody – zakolorowanie odpowiedniej części ilustracji człowieka.
3. „Ziemia – niebieska planeta”
Odpowiedź na pytanie: dlaczego Ziemia jest nazywana niebieską planetą? Oglądanie globusa, wypowiedzi dzieci. Wysunięcie wniosku, że na naszej planecie jest o wiele więcej wody niż lądów, dlatego jest ona tak nazywana. Jednak woda pitna, która jest nam potrzebna do życia stanowi jedynie niewielką część wody na Ziemi.
Wprowadzenie pojęcia wody słonej i słodkiej – wyjaśnienie dlaczego woda słona nie nadaje się do picia lub uprawy roślin. Odpowiedź na pytanie: gdzie na ziemi jest woda słodka, a gdzie słona?
Oglądanie globusa – porównywanie powierzchni zajmowanej przez morza i oceany oraz rzeki i jeziora. Wysunięcie wniosku: wody słodkiej jest na świecie bardzo mało, dlatego musimy o nią dbać.
4. „Ile jest wody?” – doświadczenie: symboliczny pokaz ilości wody słodkiej i słonej na Ziemi. W wiadrze lub misce przygotowujemy 13 litrów wody. Ilość ta symbolizuje całkowite
zasoby wodne Ziemi. Następnie za pomocą miarki kuchennej odlewamy do przezroczystego pojemnika 400 ml wody. Ta ilość to woda słodka, na którą składają się lodowce i pokrywa lodowa, wody powierzchniowe oraz podziemne. Rozlewamy teraz wodę słodką do kolejnych naczyń w ilościach: 273 ml (tj. więcej niż szklanka) – ta ilość symbolizuje wodę zgromadzoną w lodowcach i pokrywie lodowej, 125 ml (tj. pół szklanki) – wody podziemne, 1,2 ml (ok. 1/5 łyżeczki wody – łyżeczka ma pojemność 5 ml) – wody powierzchniowe (jeziora, rzeki, mokradła). To właśnie te kilka kropli na łyżeczce to woda, której używamy w codziennym życiu, z której korzystają zwierzęta i którą wykorzystują rolnicy do nawadniania pól.
5. „Słodka czy słona?”
Dzieci siedzą w kole na dywanie. Rozdajemy każdemu dziecku kubek z wodą do picia – kilka kubków jest z wodą osoloną. Odgadywanie przy pomocy zmysłu smaku kto pił wodę słodką, a kto słoną.
6. „Bieg wody”
Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z dzieci siada na środku i zakrywa oczy dłońmi. Każdemu dziecku rozdajemy plastikowy kubek. Jeden kubeczek napełniamy do połowy wodą. Woda zaczyna płynąć – dzieci ostrożnie, tak aby nie rozlać, przelewają wodę z jednego kubeczka do drugiego, w całkowitej ciszy, w prawo, w lewo, tam i z powrotem. Na dany sygnał, dziecko siedzące w środku, wsłuchując się w dźwięk przy przelewaniu zgaduje, w którym miejscu płynie woda. Jeśli wskaże prawidłowo, jego miejsce zajmuje dziecko, które ostatnie przelewało wodę.
7. „Do czego potrzebujemy wody?” – burza mózgów.
Wypowiedzi dzieci na dany temat. Określanie ile butelek wody zużywamy w ciągu jednego dnia na różne czynności, np. mycie się, gotowanie, zmywanie naczyń, itd.
Wyjaśniamy, że każdy z nas w Polsce zużywa średnio 150 litrów wody dziennie, czyli sto półtoralitrowych butelek wody. Do gotowania i picia zużywamy wodę tylko z 3 butelek, a do spłukiwania toalety aż 21. Reszta jest zużywana do codziennej toalety osobistej (7) i kąpieli (37), a także prania (17), zmywania naczyń (5), sprzątania (5) i innych rzeczy takich jak np. podlewanie roślin w domu. Oglądanie ilustracji obrazującej nasze codzienne zużycie wody.
Zwracamy uwagę na to, że niektóre kraje borykają się z problemem braku wody, np. Ghana w Afryce. Ghanijczycy mieszkają w zwyczajnych domach takich jak my, ale są też tacy, którzy po wodę muszą chodzić do rzeki albo do studni położonej na drugim końcu wsi. Nie zawsze są pewni, że woda będzie – źródła często wysychają. Podkreślenie, ze mamy wielkie szczęście, że mamy swobodny dostęp do wody – musimy ją szanować. (Można pokazać dzieciom kilka zdjęć z krajów gdzie brakuje wody, jak wyglądają studnie, gdzie dzieci pomagają w noszeniu wody).
Wspólne zastanawianie się, jak zmienia się życie kiedy brakuje wody. Podawanie pomysłów jak możemy dbać o wodę, jak możemy ją oszczędzać.
8. „Każda kropla to skarb” – praca plastyczna.
Wycinanie po śladzie kropli wody. Wyklejanie kropel cienką bibułą. Doklejenie kropelce buzi i oczu. Zawieszenie kropel na jednym sznurku przy pomocy spinaczy i ozdobienie nimi sali.
Oczywiście można tutaj wykonać szereg doświadczeń związanych z wodą, np. co rozpuszcza się w wodzie, co pływa, a co tonie… (źródło: kolorowy-swiatdzieci.blogspot.com).
Bajka o drzewie i Kropelce
Dawno, dawno temu za czterema rzekami za pięcioma lasami na pewnej górze rosły trzy drzewa duże. Pewnego pięknego dnia wyszła na spacer dziewczynka o imieniu Kropelka, nazywano ją tak, bo lubiła chlapać się w wodzie i zawsze nosiła ze sobą niebieskie wiaderko. Wędrując przyglądała się kwiatom i trawkom porastającym wzgórze, słuchała śpiewu ptaków gdy nagle zerwał się wiatr i poruszył gałązkami, ptaki poderwały się do lotu. W dali dało się słyszeć ciche wołanie pić, pić, p-i-ć, dziewczynka przystanęła i nasłuchiwała skąd dochodzi głos. Delikatnie stawiała kroki i nasłuchiwała, bo bardzo cieniutki głosik wydawało się, jakby dochodził spod ziemi.
Kot to woła? – gdzie jesteś? zapytała Kropelka.
Tutaj, tutaj… – między dużymi drzewami pośród gęsto rosnących traw połyskiwała w słońcu łupinka żołędzia.
Dziewczynka zatrzymała się, ale nic nie widziała, a głos wołał dalej pić, -pić, p-i-ć. Przecież tu nikogo nie ma – pomyślała i jeszcze raz rozejrzała się po okolicy.
Tutaj po-d łupinką usłyszała jakby urwane słowo, nachyliła się więc i odgarnęła ręką trawę. To były jasnozielone wtulone w siebie dwa listeczki – niewielka roślinka. Czy to ty wołasz? Spytała dziewczynka. Kim jesteś? – Dodała po chwili.
TAK to ja, dobrze że mnie ktoś znalazł – nie mam już sił, tak bardzo chce mi się pić, – te duże drzewa przysłaniają mi cały świat, nie pamiętam nawet kiedy spadła kropla deszczu – żalił się kiełek, – chyba uschnę…
Nie martw się, zaraz ci pomogę. Dziewczynka spojrzała na swoje wiaderko i chwytając je, pobiegła do strumyka, który płynął w dole. Nabrała wody i czym prędzej wróciła by podlać roślinkę. Woda powoli przenikała w głąb ziemi a pomarszczone, skulone listeczki zaczęły się rozwijać. Dziewczynkę bardzo ucieszył taki widok, czuła ogromne zadowolenie i radość w sercu, że mogła pomóc. Nagle zauważyła, że zapada zmrok i wieczór coraz bliżej, szepnęła więc
– odpoczywaj maleńki, jutro przyjdę do ciebie.
I tak przez jakiś czas Kropelka przychodziła podlewała roślinkę i obserwowała jak nabiera sił. Po latach z wątłego kiełka stał się piękny okazały dąb w cieniu którego może teraz odpoczywać niejeden podróżny.
Bajkę napisał na konkurs Kacper Kowalski lat 6 z Chełma
Profil autora: Przedszkole nr 6 Chełm
#arkusze #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #storytelling #szkoła #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 
