Codzienne czynności wspomagające rozwój mowy dziecka:
- Mów do dziecka.
- Rozmawiaj z dzieckiem, wciągaj w rozmowę, pytaj o zdanie.
- Staraj się mówić tak, by dziecko widziało twoją twarz i usta, by nie tylko słyszało, co mówisz, ale i widziało, jak mówisz.
- Jak najwięcej czytaj dziecku.
- Śpiewaj z dzieckiem.
- Powtarzaj przy dziecku proste wierszyki.
- Opowiadaj bajki, rozwijaj wyobraźnię dziecka.
- Pokazuj dziecku świat, opisuj życie, które dzieje się dookoła, nazywaj czynności, które wykonujesz, przedmioty z otoczenia (np. „Teraz kroję chleb. Teraz smaruję go masłem.”).
- Motywuj dziecko do mówienia. Ciesz się z najdrobniejszych sukcesów, nawet jeśli wypowiadane przez malucha słowa czy zdania są jeszcze nieporadne lub niezrozumiałe. Niech dziecko wie, że warto się starać.
- Nie wyręczaj dziecka, nie mów za niego, nie zgaduj jego potrzeb.
- Zachęcaj dziecko do mówienia, mówiąc spokojnie i łagodnie.
- Odpowiadaj na pytania, choćby to samo pytanie było ci zadawane na okrągło. Jeśli przestaniesz odpowiadać, dziecko przestanie pytać i straci zainteresowanie światem i mową.
- Słuchaj uważnie, co dziecko ma ci do powiedzenia. Dziecko musi wiedzieć, że zostanie wysłuchane i że warto podjąć wysiłek mówienia, mimo że łatwiej jest pokazać palcem lub gestem.
- Zwracaj uwagę na odgłosy otoczenia, staraj się je z dzieckiem naśladować (np. szczekanie psa, dźwięk dzwonka, płacz dziecka, szum wody).
- Pokaż dziecku, że mówienie jest czymś ciekawym, służy porozumiewaniu się z innymi ludźmi i poznawaniu świata.
Marek Wyłucki
źródło: sptopczewo.wyszki.pl
Zabawne ćwiczenia logopedyczne
Kilka zabawnych ćwiczeń logopedycznych z których korzystamy podczas zajęć w przedszkolach, szkołach, a także
w fundacjach. Dzieci po zajęciach wychodzą uśmiechnięte z poczuciem odnoszenia sukcesu. „Żyrafy z szafy” to tylko fragment tego jak można bawić się np.: w piratów, zwiedzać stare jaskinie lub tańczyć na moście.
Głośne zegary
A teraz zabawa z zegarkami. Każde dziecko przynosi do przedszkola zegar. Może być bardzo stary, albo całkiem nowy. Tylko budzik, albo kuchenny na ścianę. Wszystkie dzieci biegają po sali i tańczą, a potem biorą do rąk swój zegarek i na odpowiedni sygnał naśladują dźwięk budzika.
Dzyń, dzyń, dzyń.
Potem znowu biegają, tańczą i kołyszą się w takt piosenek, a następnie na sygnał nauczycielki naśladują dźwięk dzyń, dzyń, dzyń. Można dołączyć dźwięk prawdziwego zegara.
Jedzie pociąg
Dzieci ustawiają się w pociąg i maszerują po dywanie. Konduktorem jest dziecko, które ma najsmutniejszą minę. Nawołuje głośno i radośnie inne dzieci, które zaczynają naśladować rączkami koła lokomotywy. Pociąg zatrzymuje się, wszystkie dzieci wysiadają i siadają w kole. Teraz rozpalamy ognisko. Ognisko robimy z przyniesionych wcześniej z jesiennego spaceru gałęzi. Potrzebna nam będzie także czerwona świeczka na baterię, którą
można kupić w „Tanich sklepach”. Wyciągamy śpiewnik i śpiewamy wszystkie najpiękniejsze piosenki kolonijne,
oazowe czy harcerskie, a także te z przedszkola. Potem pociąg rusza dalej w świat. Z tej okazji można dzieci zabrać na wycieczkę prawdziwym pociągiem stacji PKP. To będzie prawdziwe przedstawienie. Świergot ptaków, błękit nieba, jesienne słoneczko smagające noski.
Echo
Zabawa z naśladowaniem głosów i dźwięków
Śpiewamy lub mówimy wierszyk Najlepiej niech to będzie piosenka.
„Dziadek piękną farmę miał” tutaj zamieszczam link: https://www.youtube.com/watch?v=30nw6AtuGiQ
I śpiewamy piosenkę różnymi głosami. Najpierw jak kobiety, delikatnie.
Potem śmiesznie z wypchanymi policzkami.
Potem jak stary dziadek, albo stara babcia.
A na końcu głośno i z uśmiechem.
Do zabawy można użyć różnych rekwizytów.
Dziewczynki chusty na głowę, chłopcy łopatki, grabki, wiaderka i słomkowe kapelusze.
Jakieś śmieszne fartuszki, w które można wcześniej zaopatrzyć się w sklepach.
Prawidłowy tor oddechowy. Laboratorium
Pomoce: kolorowe piórka, wiatraczki, słomki i kubki z wodą, śniegowe kule.
A wszystko dziecko musi wyjmować z zaczarowanego kolorowego pudełka. Robimy laboratorium.
Dziecko biorąc śniegową kulę, dmucha tak, żeby nabrać jak najwięcej powietrza. Wyciągając z kapelusza kolorowe piórka, najlepiej niech będą trochę większe, bo te małe są uciążliwe do sprzątania, unosi je w powietrzu i nie pozwala im opaść na podłogę. Kubki z wodą i jakimś słodkim sokiem służą do robienia bąbelków przez słomkę.
Ćwiczymy w ten sposób prawidłowy tor oddechowy.
Wiatraczki są tak piękne, że dmuchanie na nie, to sama przyjemność.
Może użyć także powiększającego szkła albo lupy.
SŁONIK — Śpiewanki.tv — Piosenki dla dzieci — YouTube
źródło: Izabela Kostun, Ćwiczenia logopedyczne…2021
#arkusze #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #parenting #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #szkoła #terapia #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #WWRD #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 