Przepisy stanowią, że dla każdego ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, opracowujemy indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny (IPET).

Kto opracowuje IPET?

Program opracowywany jest przez zespół, którzy tworzą nauczyciele i specjaliści pracujący z uczniem. Pracę zespołu koordynuje wychowawca klasy lub nauczyciel albo specjalista pracujący z dzieckiem, którego wyznaczy dyrektor.

Zespół opracowuje program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka i po uwzględnieniu zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Program opracowuje się na czas, na jaki zostało wydane orzeczenie, nie dłużej jednak, niż na etap edukacyjny.

Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając przy tym ocenę efektywności udzielonej dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz  dokonuje modyfikacji programu, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Co powinien zawierać IPET?

Indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny określa zakres i sposób dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z dzieckiem.

Dokument powinien także opisywać zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia z dzieckiem lub uczniem, w tym:

• dla ucznia niepełnosprawnego – działania o charakterze rewalidacyjnym
• dla ucznia niedostosowanego społecznie – działania o charakterze resocjalizacyjnym
• dla ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym – działania o charakterze socjoterapeutycznym.

IPET powinien określać formy i okres udzielania dziecku  pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także  wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.

W programie planujemy także działania, które mają za zadanie wspierać rodziców ucznia oraz określamy zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, także z innymi organizacjami i instytucjami w zależności od potrzeb.

IPET powinien zawierać również zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w realizacji zadań przez przedszkole, szkołę lub ośrodek.

Przepisy podają wytyczne odnośnie zajęć rewalidacyjnych. W ramach ich prowadzenia w  programie należy uwzględnić w szczególności:

• naukę orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu Braille’a lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku ucznia niewidomego
• naukę języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji – w przypadku ucznia niesłyszącego lub z afazją
• zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, (w tym komunikacyjne) – w przypadku dziecka z autyzmem oraz z zespołem Aspergera.

W jakim terminie należy opracować IPET?

Program opracowujemy:

• do dnia 30 września roku szkolnego, w którym uczeń rozpoczyna naukę od początku roku szkolnego lub
• w ciągu 30 dni od dnia złożenia w przedszkolu, szkole lub ośrodku orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo
• 30 dni przed upływem okresu, na jaki został opracowany poprzedni program.

Kto uczestniczy w spotkaniach zespołu?

Spotkania zespołu odbywają się zgodnie z potrzebami.

Oprócz wychowawcy, nauczycieli i specjalistów, w spotkaniach zespołu mogą także brać udział między innymi: przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, asystent lub pomoc nauczyciela, lekarz oraz rodzice ucznia, a także sam uczeń, jeśli jest pełnoletni.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym

Edyta Maroszek

Przykładowy IPET dla dziecka z wadą słuchu 

Imię i nazwisko ucznia: ……………………….

Data i miejsce urodzenia:………………………

Klasa: ………………………………………

IPET na rok szkolny: ………………………….

Podstawa Objęcia ucznia kształceniem: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego nr………. wydane przez ………………………….

Kategoria specjalnych potrzeb: dziecko niesłyszące z obustronnym niedosłuchem sensomotorycznym znacznego stopnia, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy.

I. Funkcjonowanie dziecka na podstawie orzeczenia:

Mocne strony

Słabe strony

Dobra organizacja percepcyjna Dobra koordynacja wzrokowo- ruchowa Dobra długotrwała pamięć wzrokowa Tempo uczenia adekwatne do wieku Myślenie przyczynowo skutkowe w normie Myślenie abstrakcyjne: klasyfikowanie Dobra sprawność manualna Zaburzone rozumienie relacji przestrzennych Nie odtwarza liter i cyfr Słabe umiejętności matematyczne: nie określa ilości elementów w zbiorze Poprawne relacje z dorosłymi: otwartość Dość wysoki poziom motywacji i zaangażowania w zadania, które potrafi wykonać

Mała dokładność wykonywanych działań Zaburzone procesy analizy i syntezy słuchowej i wzrokowej Ograniczone umiejętności werbalne Zaburzona komunikacja: używanie pojedynczych, często zniekształconych wyrazów Zaburzone relacje społeczne z rówieśnikami Słaba sprawność grafomotoryczna Wąski zakres wiedzy ogólnej

Diagnoza : dziecko niesłyszące z obustronnym niedosłuchem sensomotorycznym znacznego stopnia, wymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy.

Zalecenia:

– realizowanie wychowania przedszkolnego w grupie przedszkolnej specjalnej lub integracyjnej

– zapewnienie różnorodnych oddziaływań terapeutycznych

-zajęcia rewalidacyjne, w celu usprawniania obszarów zaburzonych

– terapia surdologopedyczna

– poszerzanie wiedzy ogólnej: słowno- pojęciowej

– w kontaktach z dzieckiem należy stosować pozycję „twarzą w twarz”, wyraziście artykułować oraz mówić

– Zachęcanie do komunikowania się w sposób werbalny, cierpliwe wysłuchanie odpowiedzi dziecka.

– Należy często powtarzać, celem słuchowego utrwalenia nowych wyrazów.

– Zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawności manualne oraz koordynację wzrokowo- ruchową, grafomotorykę, tempo i precyzję ruchów.

– wspieranie procesu integracji z grupą rówieśniczą.

– zapewnienie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji, stwarzanie możliwości odnoszenia sukcesów.

-Zapewnienie pomocy psychologicznej rodzinie oraz włączenie jej w proces terapeutyczny.

– Monitorowanie dynamiki rozwojowej dziecka.

Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania dziecka:

• Cele ogólne programu ( kierunki pracy z dzieckiem)

– Wszechstronne rozwijanie uzdolnień i czynności intelektualnych potrzebnych w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji

-Wspomaganie rozwoju mowy i umiejętności porozumiewania się, rozwijanie umiejętności werbalnych i funkcji językowych

-Rozwijanie umiejętności i kompetencji społecznych, kształtowanie poczucia przynależności społecznej

-Stwarzanie kreatywnych warunków uczenia się

-Kształtowanie motywacji do pracy

-Zwiększanie możliwości poznawania otoczenia

Cele edukacyjno- terapeutyczne:

Cel główny: kształtowanie poczucia własnej wartości ucznia.

Cele szczegółowe:

– rozwijanie poczucia świadomości własnych zalet i wad

-kształtowanie u ucznia poczucia mówienia o własnych potrzebach

-Cel główny: kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie słyszących rówieśników

Cele szczegółowe:

-kształtowanie umiejętności ustalania i przestrzegania zasad i reguł panujących w grupie

-kształtowanie umiejętności wypełniania ról społecznych

– kształtowanie umiejętności słuchania tego co inni mają do powiedzenia

Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z realizowanej podstawy do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia.

źródło: kreatywnaakademia.pl

#arkusze #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #parenting #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #szkoła #terapia #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #WWRD #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek