Jak możesz zadbać o to, żeby twoja opowieść osiągała swój cel? Brytyjski filozof języka Herbert Paul Grice zdefiniował następujące zasady komunikacji międzyludzkiej:

  1. Ilość. Przekazuj informacje w przydatnej ilości ale nie w nadmiarze.
  2. Jakość. Mów prawdę i nie przekazuj niepotwierdzonych informacji.
  3. Cel. Mów zwięźle i skupiaj się na tym, co istotne w danym temacie.
  4. Sposób. Mów prosto unikając zbędnych komplikacji i niejednoznaczności.

Zalecenia Grice’a idealnie pasują do koncepcji storytellingu. Chodzi o to, żeby przekazywać informacje ale też, żeby za dużo nie gadać. Należy przy tym mówić prawdę i zwracać uwagę na szczegóły które mogą pomóc odbiorcy w zrozumieniu istoty sprawy. Należy wyrażać się w sposób jasny, bezpośredni i zwięzły. Odbiorcy opowieści nie oceniają jej przez pryzmat zasad Herberta w sposób świadomy ale przestrzegając ich zdecydowanie zwiększysz swoje szanse na osiągnięcie celu któremu miała służyć stworzona przez ciebie historia.

Zmień/Wytnij

[Zaznacz zdania, które trzeba wyciąć. Wskaż miejsca, które należy uzupełnić.]

O drugiej nad ranem słyszę jego płacz. Mam w uszach dwie zatyczki, po jednej w każdym uchu. Trzymam w poszewce trzy komplety zatyczek. Jedne są plastikowe, pomarańczowe. Mają trzy warstwy i jak żadne inne tłumią chrapanie mojego męża. Drugie są jaskrawe, żółto-różowe. Wyglądają jak rakiety, a mój kot rozgryza je i rozrzuca po całym mieszkaniu, jeśli tylko spadną na podłogę. Trzeba je zwinąć bardzo ciasno i wepchnąć głęboko do ucha, a one wtedy rozwijają się przyjemnie i wypełniają całą wolną przestrzeń, przez co skutecznie blokują wszelkie dźwięki dobiegające z dużej odległości. Nie sprawdzają się, jeśli chodzi o chrapanie, ale będą działać, gdy sąsiedzi urządzą sobie popijawę między domami, robiąc przy tym taki hałas, że zaczynam marzyć o delegalizacji piwa i śmiechu, i ogólnie wszelkiej dobrej zabawy w porze mojego snu. No i są te takie nudne, w kolorze cielistym. Innych w Mariano’s nie mieli. Też trzeba je ciasno zwinąć i wcisnąć do ucha, żeby się tam rozprężyły. Jestem przesądna. Dbam o to, żeby zawsze włożyć do lewego ucha pomarańczową plastikową zatyczkę. Wierzę, że inaczej mój syn obudzi się wcześniej niż zwykle. Wiem, że to głupie, ale zwykle nie wystarcza mi odwagi, żeby spróbować z drugą zatyczką. Wydawało mi się, że po urodzeniu dziecka nie będę już mogła zatykać uszu, ale tak myślałam, zanim ono przyszło na świat. Wtedy wydawało mi się wiele rzeczy, które w rzeczywistości mają się zupełnie inaczej. Wydawało mi się na przykład, że poród zacznie się sam z siebie, że nie wezmę znieczulenia, że będę karmić mlekiem zastępczym. Wydawało mi się, że będę musiała zrezygnować z zatyczek do uszu, żeby móc słyszeć dziecko. Nie wiedziałam, że słyszeć dziecko to nie będzie problem – że problemem będzie go nie słyszeć. Ja go ciągle słyszę. Słyszę, jak się szamocze w beciku. Słyszę, jak zaczyna myśleć o tym, żeby się rozpłakać. Słyszę, jak aktywnie o tym myśli. No i zawsze, ale to zawsze – absolutnie zawsze! – słyszę, jak płacze. Ja go nie słyszę tymi prawdziwymi uszami. Słyszę go jakimś wewnętrznym uchem. Słyszę go moją targaną skurczami macicą. Słyszę go gdzieś głęboko w swoim wnętrzu. Czymś, czego się żadną zatyczką nie da zatkać. Jego płacz wyrywa mnie z głębokiego dnu, nawet jeśli mam w uszach dwie zatyczki tłumiące dźwięk. Słyszę go, od razu się budzę i zanim w ogóle się zorientuję, co się dzieje, już po niego sięgam. Nie śpi z nami w łóżku, a mimo to zaczynam macać prześcieradło, żeby go odnaleźć. Potem budzi się reszta mnie. Uświadamiam sobie, że nie ma go u nas w łóżku i że muszę wstać, żeby mu dać jedzenie, i że on prosi mnie o nie jedynym językiem, jaki zna – tymi łzami, tym zawodzeniem, tym szlochem, który wstrząsa całym jego ciałem.

autor: Dana Norris

źródło: Storytelling (nie tylko) w Biznesie … MT Biznes, Warszawa 2021

#arkusze #ASD #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #storytelling #szkoła #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #ZespółAspergera #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek


Jedna odpowiedź do „Storytelling (do zredagowania)”

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: