27 marca – Międzynarodowy Dzień Teatru
Aktorzy często mówią, że wolą występować na deskach teatru niż w serialach czy filmach. Przyglądamy się dziś instytucji teatru nie bez powodu. 27 marca przypada Międzynarodowy Dzień Teatru. Święto to uchwalono w 1961 roku na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu.
Zabawa w teatr
Zabawa w TEATR, bo tak należy rozumieć pracę z dziećmi i młodzieżą /adeptami sztuki teatralnej, wpływa terapeutycznie na wszystkie funkcje psychiczne, na motorykę, podnosi wiarę we własne siły i zwiększa możliwości w osiąganiu sukcesów, daje satysfakcję, uspołecznia i uwrażliwia na potrzeby drugiego człowieka, zapewnia bezpośredni i aktywny udział w kulturze.
ZAJĘCIA TEATRALNE zakładają wychowanie twórczego człowieka, który potrafi podejmować wiele działań z własnej inicjatywy, nie boi się wyzwań oraz realizuje swoje pasje i marzenia. Jest to forma pracy, która pobudza wielostronną aktywność młodego człowieka: emocjonalną, ruchową i intelektualną, rozwija wyobraźnię, spostrzegawczość, intuicję, koncentrację, pamięć, inwencję twórczą, kształci umiejętność podejmowania trudnych decyzji.
Cel programu i jego charakterystyka:
- umożliwienie rozwijania pasji poprzez zaangażowanie uczestników zajęć w proces tworzenia, takich jak: praca z tekstem, opracowanie elementów muzycznych i choreograficznych, twórczość plastyczna związana z wykonaniem scenografii i charakteryzacji,
- zainteresowanie teatrem poprzez edukację w zakresie elementarnej wiedzy o teatrze,
- zapoznanie z formami teatralnymi, kulisami teatru oraz warsztatem pracy aktora,
- motywowanie do aktywności w życiu kulturalnym poprzez udział w spektaklach oraz przygotowaniach do przedstawień i inscenizacji,
- pomoc w odkrywaniu i rozwijaniu zdolności artystycznych: aktorskich, recytatorskich, plastycznych muzycznych, etc.,
- nauka nabycia umiejętności skutecznego porozumiewania się i prezentacji własnej osoby w momentach stresu i tremy, efektywnego współdziałania w zespole, rozwiązywania problemów w twórczy sposób,
- wzbogacenie o wiedzę o człowieku, życiu i świecie poprzez wczuwanie się w rolę, przeżywanie oraz dystansowane się od emocji kreowanych postaci (dksrodmiescie.pl).
Teatrzyk „Rupaki” – prezentacja literatury dziecięcej w przedszkolu
1. Powitanie w kręgu. Nauczycielki witają grupę i przedstawiają się. Komunikują, iż wyjątkowo dziś poprowadzą zajęcia.
Otwarcie kręgu wykorzystując zabawę wprowadzającą: „Iskiereczkę puszczam w krąg” – dzieci siedzą w kręgu w siadzie skrzyżnym.
2. Przedstawienie na podstawie wiersza D.Wawiłow „O rupakach”
Zaproszenie dzieci na teatrzyk „Rupaki”. Dzieci słuchają i oglądają teatrzyk oraz wykonują zadania dotyczące treści wiersza.
I Pacynka dziewczynka opowiada historię pacynce mamie:
Usiądź przy mnie, mamusiu.
Coś ci powiem do uszka…
Wiesz, kto do mnie przychodzi,
jak się kładę do łóżka?
Takie śliczne, pucha te,
kolorowe jak ptaki…
Za nic w świecie nie zgadniesz!
To przychodzą RUPAKI !
II Pacynka mama pyta się dzieci:
Kochane dzieci, możecie mi pomóc? Trudno mi sobie te rupaki wyobrazić. Co to są te rupaki. Córka mi powiedziała, że rupaki:
Te RUPAKI, mamusiu,
to są takie zwierzaki –
trochę jakby kociaki,
trochę jakby dzieciaki,
trochę jakby motyle,
krokodyle czy raki…
Nie rozumiesz, mamusiu?
No, po prostu – RUPAKI!
Są RUPAKI dorosłe
i RUPAKI – dzieciaki,
są RUPAKI – dziewczyny
i RUPAKI – chłopaki,
są RUPAKI – mądrale
i RUPAKI – głuptaki,
są brzydale i wcale,
wcale ładne RUPAKl…
Obrazuje się dzieciom na podstawie kukiełek przeczytaną treść oraz wykonują ćwiczenia ruchowe oraz udają odgłosy wydawane przez zwierzęta: kot-miałczą jak kot, dzieciaki- wskazują na siebie, motyle-wstają i machają skrzydłami, krokodyle-robią z dłoni szczękę, raki-robią szczypce rękoma. dorosłe- dzieci wstają i podnoszą ręce jak najwyżej, dzieciaki-kucają, dziewczyny-trzymają ręce przy głowie jak kitki, chłopaki-czapka z daszkiem, mądrale-grożą palcem, głuptaki- palcem kręcą przy uchu.
III Szukanie rupaka – zabawa ruchowa
3 rupaki są ukryte w różnych miejscach w klasie, zadaniem dzieci jest odnalezienie ich.
Pacynka mama pyta się dzieci: A wiecie, że te rupaki są też w klasie.
Te RUPAKI mieszkają
w różnych dziurach i kątach,
i na przykład za szafą,
gdzie się kurzu nie sprząta,
i w szufladzie tatusia,
i na półce z książkami,
i w wózeczku dla lalki
też nocują czasami.
IV Pacynka dziewczynka opowiada dalej o rupakach:
Strasznie boją się myszy
i nie lubią jeść sera,
zawsze tańczą kozaka,
gdy na burzę się zbiera,
śpią w kaloszach, a kąpiel
zawsze biorą we frakach…
Nie chcesz wierzyć? Naprawdę!
Ja się znam na RUPAKACH !
Jeśli spotkasz któregoś
w kuchni albo w łazience,
to go możesz pogłaskać
albo wziąć go na ręce,
tylko nie mów przypadkiem:
Jejku, co za pokraka!,
bo ty nie wiesz, jak łatwo
jest obrazić RUPAKA!
V Zakończenie teatrzyku (jeden rupak siedzi na oknie, dziewczynka kładzie się spać):
Popatrz, popatrz, już przyszły.
Jeden siedzi na oknie!
Oj, przepraszam, mamusiu,
że tak ziewam okropnie!
Jak mi bajkę opowie,
to powtórzę ci rano…
Teraz już mnie pocałuj…
Zaraz zasnę… Dobranoc!
3. Praca w grupach: dzieci siadają do stolików zgodnie z miejscem, które zajmują. Wykonują rysunek, wydzierankę rupaka.
Dla dzieci, które wcześniej wykonają pracę plastyczną zostaną rozdane karty pracy: Ślad po rupaku wg Tymichowej
4. Podziękowanie dzieciom za współpracę oraz pożegnanie się, wywieszenie prac plastycznych na gazetce klasowej
autor: Klaudia Rzepka, Anna Pałka, Magdalena Wullert, Paulina Kurek
źródło: dksrodmiescie.pl
#arkusze #autyzm #BożeNarodzenie #ciekawostki #czytanie #edukacja #ekologia #emocje #empatia #integracja #jesień #kolorowanie #kolory #kreatywność #lato #lekcja #logiczne #logopedia #matematyka #mindfulness #mózg #parenting #percepcja #przedszkole #przyroda #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #sensoryka #szkoła #terapia #toksyczni #uwaga #uważność #wiosna #WWRD #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaspecjalistyczne #zwierzęta #ćwiczenia #żłobek
smart-sens.org 